Ανθούλα Δανιήλ: ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ από το Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου  

Σάββατο, 4   ΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΑ ΤΟ ΣΤΕΝΌ, βρεμένο καλντιρίμι -πάνε  κάπου  τρακόσια  τόσα χρόνια- ένιωσα ν’ αναρπά- ζομαι  «διά  χειρός»  Ισχυρού  Φίλου  και,  πραγματικά, όσο να  συνέλθω, έβλεπα  να …

1 Comment