Παυλίνα Παμπούδη: ένα ποίημα του αγαπημένου Λιούις Κάρρολ -που γεννήθηκε σαν σήμερα…

Για την Αλίκη   Παιδί με τ’ ασυννέφιαστο το μέτωπο, τ’ αγνό Και με τα μάτια που απορούν και ονειροπολούνε Ξέρεις, κι αν φύγει ο καιρός, γοργός σαν τον καπνό…

0 Comments

Αφιέρωμα στην Σύλβια Πλαθ (27-10-1932 – 11-2-1963). Τρία ποιήματα. μτφρ Έφη Φρυδά

  Δώρο γενεθλίων   Τι είναι αυτό, πίσω απ’ το πέπλο, ειν’ όμορφο, ειν’ άσχημο; Τρεμολάμπει, στήθος έχει, έχει όρια;   Μοναδικό είναι, είμαι σίγουρη, σίγουρη είμαι ότι είναι ακριβώς…

0 Comments