Ο ΕΦΗΒΟΣ Μόλις είχε σαλπάρει. Βιράριζε ακόμα την άγκυρα, καθώς έβγαινε από την μπούκα του λιμανιού. Ωραίο σκαρί, νευρικό, μπρατσέρα που λένε. Βαμμένο κάτασπρο, με δυο γαλάζια σιρίτια κάτω…
Τις δύο αυτές λέξεις της αρχαίας ελληνικής που τις χρησιμοποιούμε αμετάβλητες, χωρίς καμιά διαφοροποίηση στον τύπο τους, επιλέξαμε να τις δούμε εδώ σε δύο αποσπάσματα από τον πλατωνικό διάλογο…
ΕΦΗΒΟΣ Με δεμένα μάτια συνερχόμαστε στη νιότη μας, μα ο προσανατολισμός είναι ανέφικτος. Πρωτοστατούν τα άστρα ή ο ήλιος, μια πορεία κόκκινων μυρμηγκιών προς τον εξέχοντα λοφίσκο της μητρικής εστίας…
