Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΟΣ Φούντωσε το χορτάρι, το πρόσωπο του κοιμισμένου δεν φαίνεται πια ούτε το σώμα του, έτσι όπως χτενίζει ο αέρας τα άτακτα μαλλιά του κάμπου· σαν…
Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΟΣ Φούντωσε το χορτάρι, το πρόσωπο του κοιμισμένου δεν φαίνεται πια ούτε το σώμα του, έτσι όπως χτενίζει ο αέρας τα άτακτα μαλλιά του κάμπου· σαν…
ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ Η φίλη επέμενε να βρεθούμε στον Κεραμεικό, μάς βόλευε το σημείο, προσιτό με το μετρό, και είχαμε να συναντηθούμε όλες μαζί από το άνοιγμα του περσινού εγκλεισμού. Κεραμεικός,…
ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΝΑΜΕΣΑ Μαγιά μες τη μαγιά του εφήμερου ανέβαινα τριαντάφυλλα φουσκώνοντας όσο να γίνουν εκατόφυλλες οι αναπνοές στων πετεινών τις καμινάδες με τους σταυρούς των…
ΣΑΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Σκέφτομαι σοβαρά να μην ξαναγυρίσω. Ίσως είναι το τελευταίο μου γράμμα. Μ’ έχει τσακίσει αυτό το πηγαινέλα. Έχω κοπεί στα δυο να μετακομίζω κάθε εξάμηνο. Μόλις…
Πυξίδα από μάλαμα Στις πληγές που μου αφήσαν στα πέλματα παλιοί έρωτες δυο φτερά έχουν φυτρώσει Δεν τα βλέπει ο καθένας Φανερώνονται μόνο σ' εκείνον που νιώθει τ' αόρατα…
Η γελαστή καρδιά η ζωή σου είναι η ζωή σου μην αφήνεις να τη βαρέσουν ως την οικτρή υποταγή έχε το νου σου. πάντα κάπου υπάρχει κάποιο φως. ίσως…
ΕΛΑ, ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ Έλα να με πάρεις μακριά· ταξίδεψέ με στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ω, Κύριέ μου, γλυκέ νυμφίε, μάζεψε τον ειρμό σου τον μαύρο από την κορυφή της…
Ομολογία Να ζήσω. Να ζήσω θέλω. Για να κραυγάζω κάθε πρωινό, ζωή, το όνομά σου, και να καλπάζουν ζείδωρα ζευγάρια “ζήτα” ζαρκαδιών μες στην ψυχή μου, να…
Στο βάθος κήπος … Κράτησέ μου το χέρι μέχρι / Να ξεβιδωθεί. Αυτό / το ανώφελο Καθαρτήριο δίνει στην άρθρωση / το δικαίωμα της επιστροφής. Είναι κάποια βιβλία που…
Η πρώτη βροχή έριξε τα κάστανα στη βρεγμένη γη Μ' αγκαθωτή ασπίδα κρύβονται απ' τη μοίρα τους Βροχή στο χώμα πότισε τον κήπο μου άγουρες μνήμες Χυμούς γεμάτο ένα τσαμπί…
Ο Έρωτας είναι σαν την φωτιά, λένε. Κάθεσαι την κοιτάζεις και γύρω σου δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο αυτή. Η μόνη και μοναδική πηγή ζωής για σένα, το μόνο νόημα.…