Λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Άλλοι υποστηρίζουνε πως δεν επαναλαμβάνεται. Και ο Κάρολος Μαρξ είπε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα. Τι ισχύει απ' τα τρία, αναρωτιέμαι. Ό,τι και…
Αληθινή ιστορία πάρε μαζί σου το παιδί […] / και μάθε του να μελετά τα δέντρα. Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα: ΙΖ΄ Αστυάναξ. Στο Ποιήματα, Αθήνα: Ίκαρος. Τη φύτεψε…
Αναμνησιολογία, μια λέξη υβριδική. Δεν υπάρχει στα λεξικά. Είναι εφεύρεση του συγγραφέα Βάσου Ι. Βόμβα για να μιλήσει για μια εποχή που ούτε και εκείνη υπάρχει πια. Είναι όμως χαραγμένη…
Μια φορά, κάπου στο δυτικό ημισφαίριο, ζούσε ένας βαρύτονος στον οποίο συνέβαινε κάτι παράξενο: στη διάρκεια της μέρας ήταν ο παχουλός κ. Μπένζαμιν Μπελμάγιερ, αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας…
Όχι, δεν ήταν τόσο η παρέλαση ούτε η κόκκινη πομπή που τον οδήγησε εκεί ζερβά που κάθονταν οι των Ρωμαίων βασιλείς· ούτε που αντηχήσανε στον θόλο οι ύμνοι τους αλλόκοτοι…
Η κ. Λιλή ήταν μια ήσυχη ηλικιωμένη κυρία που ισχυριζόταν πως είναι πεθαμένη. Και, απ’ τη μεριά της, είχε απόλυτο δίκιο – ασχέτως αν όλοι οι άλλοι δεν το παρατηρούσαν…
«Μαμά», είπε η μικρή Μπέση, «άκουσα πως αποκαλούν τη γη μπλε πορτοκάλι. Τι όμορφο!» «Ναι, αγάπη μου… Ένα όμορφο μπλε πορτοκάλι… Έτσι φαίνεται από ψηλά». «Όμως, μαμά, αν το έβλεπες…
Το νέο, πέμπτο κατά σειρά, μυθιστόρημα του Δημήτρη Βλαχοπάνου, «Κώστας Αναστασίου – της Μουσιωτίτσας των πυρών και των κυμάτων» κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2019 από τις εκδόσεις «Άπειρος Χώρα», με…
Η ιστορία δεν προβλέπεται. Μάταιες είναι οι προφητείες, ανεδαφικές οι ουτοπίες, οι αλλαγές απρόβλεπτες, το άγνωστο πάντα ένα βήμα μπροστά απ’ το γνωστό. Κι όσο μεγαλώνει το γνωστό και…
Πιλάτος και Κλαυδία Σαν ν’ άρχισε να μου αρέσει του Επιτρόπου Ιουδαίας η θητεία, ω Κλαυδία. Όχι, δεν είναι τα πολύτιμα, τα πορφυρά ενδύματα ούτε τα εξαίσια αρώματα του κέδρου…
Ήταν στο τέλος της δεκαετίας του ’80 που πρωτοδιάβασα ποιήματα του Θανάση Κωσταβάρα από τη συλλογή του: Ο μουγκός τραγουδιστής και συνοπτικός οδηγός ’63-’71, (1982), εκδόσεις Θεμέλιο. Πρόκειται για ένα…
«Η λίμνη ήταν επικίνδυνη. Είχε ύφαλους και ρουφήχτρες. Αλλά ο Γιώργης την ήξερε απέξω κι ανακατωτά, γνώση που μεταφερόταν από γενιά σε γενιά…Ελάχιστοι πετύχαιναν παπί στο κεφάλι, όπως ο Γιώργης».…
