Λίζα Διονυσιάδου: Έρωτας άηχος  

Την άνοιξη εκείνη, έπιναν το κρασί νερωμένο                    (ενίοτε με πάγο), και τον έρωτα πασπαλισμένο         με λεκτικές φιοριτούρες. Πίσω από την πόρτα που έμοιαζε ανοιγμένη, δεν υπήρχε τίποτα                      …

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Ο Αρτώ και οι άλλοι

Να εξηγηθώ. Δεν σκοπεύω να εξηγήσω μια προσωπικότητα, ένα πάθος και ένα έργο σαν αυτό του Αντονέν Αρτώ. Δεν σκοπεύω να κλείσω μέσα σε όρια μια απολύτως παραληρηματική προσωπικότητα που,…

0 Comments