Ανθούλα Δανιήλ: Αριστοφάνους Βάτραχοι, στην Επίδαυρο. Σε μετάφραση Νίκου Παναγιωτόπουλου και σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη

Είναι βαρύ και δύσκολο, δε μου φτάνουν οι ζωντανοί· * Και πόσο παράξενα αντρειεύεσαι μιλώντας με τους πεθαμένους, Όταν δεν φτάνουν  πια οι ζωντανοί που σου απομέναν                                                                                          ( Γιώργος…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: ΑΛΛΑΖΩ   ΧΡΩΜΑΤΑ

   Άλλη μία έκφραση κληρονομημένη από τους αρχαίους χρόνους· δηλώνει τη συγκινησιακή φόρτιση του ανθρώπου ‒ από φόβο, θυμό, ταραχή ‒ και τη συναντούμε σε μία κωμωδία του Μένανδρου (342-291/90…

0 Comments