Μαίρη Όλιβερ. Επετειακό (10-9-1935 – 17-1- 2019). τρία ποιήματα. μτφρ. Έφη Φρυδά

Σήμερα   Σήμερα χαμηλά πετώ και λέξη δεν λέω. Αφήνω όλα τα βουντού της φιλοδοξίας ν' αποκοιμηθούν. Ο κόσμος συνεχίζει όπως πρέπει, οι μέλισσες του κήπου ζουζουνίζουν σιγανά, τα ψάρια…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη…

Νωρίς το απόγευμα παρακολουθούσα έναν γλάρο που είχε καθίσει σε μια ταράτσα απέναντι και πηγαινοερχόταν. Τον ζήλεψα. Τον ζήλεψα για την αθωότητα και την ξεγνοιασιά του. Πήγε από δω, πήγε…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Διπλό πορτραίτο στο νερό δύο αταίριαστων ΓΟΥΑΪΛΝΤ- ΜΠΡΕΧΤ A’ μέρος

1.-Aταίριαστοι          Ο Όσκαρ Γουάιλντ ήταν ένας εστέτ. Ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης αστικής καταγωγής που οδηγήθηκε στη καταστροφή εξαιτίας του πάθους του για τα νεαρά αγόρια.         Ήταν άραγε μόνο…

0 Comments

Μένη Πουρνή: δυο ποιήματα

  1 Ευλογημένο στους αιώνες των αιώνων το όνομά σου! Πράσινο βαθύ, υποτακτικό το βλέμμα σου. Μαλάσσει πόνους και την φυματίωση της ίριδας. Καταπραΰνει την αυτοχειρία του νερού, καθώς γίνεται…

0 Comments

Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι, Ocean Vuong. μτφρ Έφη Φρυδά

Μια νύχτα τότε στη Σαϊγκόν, δύο μέρες μετά την ταφή τῆς Λαν, από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας άκουσα τον ήχο μιας σιγανής μουσικής και διαπεραστικές παιδικές φωνίτσες. Ήταν σχεδόν…

0 Comments