ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ   Όσο ζούσες μαζί μας Έκρυβες με τις πλάτες σου Το οχληρό τοπίο Τα κακώς κείμενα όλα Και τον θάνατό μας   Που πηγαινοέρχεται τώρα Ξεθαρρεμένος Κοιτώντας μας…

Πόσο ζηλεύω το ανέμελο χαμόγελό σου.  Καθησυχάζει τις καθημερινές μου περιπολίες, στους στενούς διαδρόμους της αέναης καταστροφής. Η πόλη αναθαρρεύει για λίγο από τις δολοφονίες. Μέσα από το ανέμελο χαμόγελό…