Οι ποιητές είναι σαν τα άρρωστα παιδιά που τα τάζουν οι μάνες τους στην Παναγία (έλεγε ο ίδιος). Ήμουνα ένα κίτρινο πουλί / σαν αυτά που ζωγράφιζε / ο Modigliani…
Ε, ρε μας βαράνε ντέφια και χορεύουμε μπάλους γιατί οι συννεφούλες έγιναν συννεφάρες μαύρες κι άραχνες και κολυμπάμε στα γάργαρα νερά της βροχής που κλείνουν δρόμους, υπερχειλίζουν ποτάμια, μπαζωμένα ρέματα,…
Ο Αρτώ [1896-1948] προσπαθεί να ξεκλειδώσει το πνεύμα που βρέθηκε βαλσαμωμένο, επιχειρεί να κάνει τη ζωή να σηκώσει κεφάλι, να τανυστεί σαν τόξο και να στοχεύσει ό,τι κι όποιον απειλεί…
Η Συντακτική Ομάδα του Περί ου καλωσορίζει το Καλοκαίρι ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ: Ο Μέρλιν, η Μάρλεν και ο Μούρλεν Μια φορά ήταν ένας μάγος, μια μάγισσα κι ένα μαγισσάκι, που μένανε…
