Το δέντρο [1] Κλείνοντας τα μάτια εστίασε σ’ ένα περιδινούμενο σπήλαιο, βαθύτερο κι απ’ το σκοτάδι του κήπου, εκεί όπου το πρώτο δέντρο που πάνω του είχαν κουρνιάσει τα φανταστικά πουλιά…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ Όπου ο Πουφ και ο Πίγκλετ πάνε Κυνήγι και παρά λίγο να πιάσουν ένα Γουζλ Ο Πίγκλετ ζούσε σ’ ένα πολύ μεγαλόπρεπο σπίτι, στην μέση μιας…
ΤΟ ΤΖΑΜΠΕΡΟΚΙ Μες στο ψητοβασίλεμμα, οι γλυγερές τουρμπαύρες Τα πλαϊμπρόσπισώχορτα τρυπάνιζαν, στριφούσαν Κι ήταν λιγνοκακόμοιρα όλα τα σφουγγαρόνια Και τα αγουρογούρουνα φταρνιζομουσφυρούσαν. "Φυλάξου, παλικάρι μου, από το Τζαμπερόκι Σαγόνια δαγκανιάρικα…
![Read more about the article ΆντονΤσέχωφ: O παραμορφωτικός καθρέφτης (Διηγήσεις του Δωδεκαημέρου)[1] – μετάφρ. από τα ρώσικα, Ελένη Κατσιώλη](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2019/12/rx_anton_chekhov_1897_in_melihovo-copy.jpg)
Μπήκαμε με τη γυναίκα μου στο σαλόνι. Μύριζε βρύα και υγρασία. Εκατομμύρια αρουραίοι και ποντικοί πετάχτηκαν στις άκρες καθώς φωτίσαμε τους τοίχους που είχαν να δουν φως έναν ολόκληρο αιώνα.…
Το μοναχικό τούτο στειλιάρι άδοξα παρατημένο στη γωνιά, αυτό που τώρα εγώ βαστώ, κάποτε το γνώριζα σε Κατάσταση Ανθηρή στου Δάσους τα βάθη, όλο Χυμούς, όλο Φυλλωσιές, όλο Κλαριά. Τώρα…
Τι ευχάριστο που ήταν να του κάνει κήρυγμα η γυναίκα που αγαπούσε! Τι ευχάριστο να ταπεινώνεται, να υποβιβάζεται ενώπιόν της! Τι θαυμάσιο που ήταν να του δίδονται ευκαιρίες έξοχες…
Από παλιά τον υποπτευόμουνα για μαγνητισμό. Ερωτικά βλέμματα και φιλικά χέρια απλώνονταν επάνω του απ’ όλες τις πλευρές. Οι γυναίκες ήθελαν να τον αγγίξουν, τάχα τυχαία. Και όταν πήγαινε από…
Ο εκατομμυριούχος Μάικλ Χάρις χρεοκόπησε, δηλαδή, μπορεί και να έχει κάποια μέσα για να ζήσει, αλλά ως εκατομμυριούχος εξαφανίστηκε από τον χρυσό ορίζοντα της Αμερικής. Αυτό συνέβη, όπως γίνεται συχνά,…
Δεν υπήρχε πια δρόμος αλλά κόσμος, ένας χώρος και χρόνος καμωμένος σχεδόν από νύχτα και από στάχτες που έπεφταν. Εκείνος περπατούσε προς το βορρά μέσα από τα χαλάσματα και τη…
Κεφάλαιο 2: Δυο θείτσες και μια Μερσεντές «Δεν είν’ αυτές...» είπε ο Χάρρι από μέσα του. «Δεν μπορεί! Αχ Θεέ μου, ας μην είναι!» Ήταν ένας εξοχικός σιδηροδρομικός σταθμός…
Έφτιαξε η μαγείρισσα την κρέμα και την έβαλε στο τραπέζι. Έφαγαν τα αφεντικά, είπαν ευχαριστώ,ενώ τα παιδιά έγλειφαν και τα δάχτυλα. Είχε πετύχει πολύ η κρέμα, άρεσε σε όλους, όλοι…
Γεμάτη ενθουσιασμό η Λένι έκανε μεταβολή και άρχισε να τρέχει σηκώνοντας τα γόνατα ψηλά για να αποφεύγει τα αγκάθια, ρουφώντας αχόρταγα τις ευωδιές της νοτισμένης γης. Τα χορτάρια άνοιγαν στο…
