[…] Τότε λοιπόν (στον εξοστρακισμό2 του Αριστείδη), όταν γράφονταν τα όστρακα, λέγεται πως κάποιος αγράμματος και εντελώς άξεστος έδωσε το όστρακο στον…

Σιωπή –Ένας μύθος  Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος λέξεων: Ησυχία αποκαλούμε τη σιωπή που είναι η πιο ισχυρή λέξη απ’ όλες.                …

"Αχ" είπε το ποντίκι, "ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν. Συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους,…

        Σε προηγούμενο κείμενό μας1  παρουσιάσαμε  τον Αλκίφρονα, έναν  επιστολογράφο του 2ου αι. μ. Χ., και το έργο του. Στην παρούσα στήλη παραθέτουμε μεταφρασμένη μία από τις Αλιευτικές…

Κάθε Κυριακή η Μπέρτα και ο Ματίας έφευγαν για τον γιο τους. Η Μπέρτα έφτιαχνε σάντουιτς, έβαζε τσάι στο θερμός και έδενε προσεκτικά με σπάγκο μια σκούπα. Έπαιρνε, για κάθε…

 Έβαλα τις παντούφλες μου και φόρεσα τη ρόμπα μου. Σκούπισα ένα δάκρυ που μου θόλωνε τα μάτια, γιατί στην προκυμαία φυσούσε παγωμένος βοριάς. Μια λαμπερή φωτιά έκαιγε στο τζάκι του…

Τον Γενάρη του 1945, όταν ο χιτλερικός πόλεμος κόντευε να τελειώσει, μια αγρότισσα στα μέρη της Θουριγγίας, ονειρεύτηκε πως τη φώναξε ο γιος της από το χωράφι και, βγαίνοντας μισοζαλισμένη…

Κάθε Σάββατο μας πήγαιναν για εξομολόγηση. Αν κάποιος μπορεί να μου πει γιατί, θα μου κάνει μεγάλη χάρη. Αυτή η πρακτική με γέμιζε πολύ σεβασμό αλλά και στενοχώρια συνάμα. Δε…

Όχι πίσω από θάμνους, πίσω από την εφημερίδα El Sol κάθομαι και δεν διαβάζω. Ωστόσο, από τον αμερικάνικο τύπο, μπορεί να συμπεράνει κανείς, ότι οι φοιτητές σταμάτησαν τις απεργίες,  ο…

Ένα πρασινωπό θαμπό φεγγαρόφωτο πλημμύριζε το δωμάτιο. Η γυναίκα του λοχαγού κοιμόταν όπως την είχε αφήσει ο άντρας της. Τα απαλά της μαλλιά ήταν λυτά, απλωμένα πάνω στο μαξιλάρι, και…