ΕΛΑ, ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ Έλα να με πάρεις μακριά· ταξίδεψέ με στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ω, Κύριέ μου, γλυκέ νυμφίε, μάζεψε τον ειρμό σου τον μαύρο από την κορυφή της…
Ι Αφού δεν ελπίζω να ξαναγυρίσω Αφού δεν ελπίζω Αφού δεν ελπίζω να γυρίσω Ποθώντας το χάρισμα του ενός και τις προοπτικές του άλλου Δεν αντιμάχομαι πια ν’ αντιμάχομαι τέτοια…
Κορασίδες της Ρουμανίας (#5) Πήγα στην πόλη σου Και λυπήθηκα Τρία υπαίθρια ταβερνεία και μία κρήνη Κανείς να με πάρει απ’ το χέρι Να μου χαϊδέψει το πρόσωπο…
look back in spleen με κούρασε ο τόσος χειμώνας. Είμαι, όπως είπε κάποιος, μία κνήμη κομμένη από το kill bill. το κορμί μου θα συρθεί έξω από το…
Τα βράδια μας – 3 years later it's been 3 years, my love it's been 3 years και το κατάλαβα μόνο όταν έφτασα μόνη μου στο 211 πάνω σ᾽εκείνο…
Ο δρόμος κατέρρευσε σαν μύτη συφιλιδικού. Το ποτάμι της ηδυπάθειας χύθηκε μέσα σε σάλια. Πετώντας τα εσώρουχα μέχρι και το τελευταίο φυλλαράκι, οι κήποι χυδαία ξαπλώθηκαν τον Ιούνη. Βγήκα…
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ Σχεδιάζεις ένα κίτρινο κύκλο στην άσπρη σελίδα και ο ήλιος επικάθεται πάνω στα χέρια σου. Και δίπλα είναι η σκιά. Και τα χέρια σου αλλάζουν…
Ecce homo Είμαι κι εγώ άνθρωπος· έχω κι εγώ ψυχή, είναι αλήθεια, όσο για επτά ζωές. Ψυχή έχει και ο ραγισμένος τοίχος του σπιτιού, και η μαγνόλια μπροστά στο παράθυρό…
Βραδιάζει ξανά και ξανά στην ήδη διάσημη σοφίτα μου της οδού Aurel Vlaicu αριθμός εξήντα Στη στέγη πράσινες γάτες και κόκκινες γάτες τσουλούν και πέφτουν θεαματικά όρθιες από τις…
IX Η πόλη κατεστραμμένη Πνιγμένη στη βλάστηση Η πόλη μεταμορφωμένη και σχεδόν αγνώριστη Η απόφαση λίγο πολύ συνειδητή Να απομακρυνθείς από την πόλη Να παρατηρείς μα όχι να…
Στον τόπο μας - ιδιαίτερα στον τόπο μας - ο λόρδος Βύρων είναι περισσότερο γνωστός ως φιλέλληνας. Τούτο βέβαια δε σημαίνει πως αγνοούμε πέρα για πέρα το ποιητικό του…
ΠΑΓΩΝΙΑ Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και…
