Από κάτω περνούσε ο Ρούφους, ένας από τους νικημένους – γιατί το βάρος τούτης της πόλης ήταν δολοφονικό – ένας απ’ αυτούς που είχαν τσακιστεί κάποια μέρα, όταν οι πύργοι…
Τ’ αγόρια Τα νεογέννητα αγόρια, πολύ περσότερο απ’ τα κορίτσια, σκούζουν συνήθως γοερά μόλις προβάλλουνε στο φως, ίσως σαν πιο αδύναμα, σαν πιο εκτεθειμένα, πιο ευάλωτα, ακόμα κι αν…
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Ἀνάμεσα σέ σύνεργα καί ὑλικά –μολύβια, πλῆκτρα καί χαρτιά, λέξεις, ἀνάγκες καί ὁράματα- συναρμολογεῖ μέ ἐπιμονή ὁ ποιητής τήν μοναξιά, γιά νά τήν…
ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΟΥΚ ΕΧΩ... Τίποτα δεν είναι όπως πριν κι οι ήχοι βομβαρδίζουν το κενό ανάμεσα στα λόγια και στα έργα. Αθυρόστομα παιδιά, ενήλικα από χρόνους πολλούς, πληγώνουν τ' αυτιά και…
ΠΕΡΑΣΑ Περπατῶ καὶ νυχτώνει. Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει. Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη. Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή. Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα. Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οἱ…
Οι αόρατες γυναίκες ‘’Είναι οι αόρατες γυναίκες. Μένουν αθέατες όταν γυρνούν φορτωμένες από τη λαϊκή ή περιμένουν το παιδί έξω από το σχολείο ή κοιτούν αφηρημένα από το παράθυρο του…
Άκουσέ με Άκουσέ με, που είσαι μακριά αλλά και μέσα στο κεφάλι μου έλα κοντά μου, τώρα, όπως είσαι δρασκέλισε το χώρο και το χρόνο πιάσε μια σκέψη μου και…
Ακούω τα κύματα που σκάνε, ένα δύο, ένα δύο και εκσφενδονίζουν δέσμες νερού στην παραλία, κι ύστερα ξανασκάνε, ένα δύο, ένα δύο. Τα βιβλία είναι έργο της μοναξιάς και…
Τα παγκάκια της μοναξιάς Πάντα χιονιά θα θυμίζουν. Υπάρχει κάποια δίοδος προς την έξοδο; Εφηύρε ο άνθρωπος πολλές μηχανές επικοινωνίας μέσω καλωδίων και πομπών. Κατήργησε τη γλώσσα πολλάκις. Χτυπά…
Ένα φως αχνοφέγγει κάτω, βαθιά μες την καρδιά του σκότους. Το βιβλίο, που ο πραγματικός και αρχικός του τίτλος είναι «Κάθε άνθρωπος πεθαίνει μόνος», έχει δεχτεί, από τότε που εκδόθηκε,…
