Την επόμενη μέρα, φάνταζε πανέμορφη νύφη η Φωφώ στα αέρινα της πέπλα.  Της χτένιζε τα πλούσια μαλλιά η Μαρούσκα του Μαρκάτου. Έκανε λίγο πίσω και τη θαύμασε. "- Είναι κάπως…

Μετρούσε αιώνες η ελιά που αγκάλιαζε το πατρικό μας, ζητώντας μόνο λίγο νερό. Τώρα οι ρίζες της σε προχωρημένη άνοια μπερδεύουν τις διαδρομές και αντί να χαθούν στο υπέδαφος, ξεπροβάλουν…