Ελένη Βελέντζα: ΚΑΡΛΑΙΛ
Καρλάιλ Το τρένο μπαίνει στο Καρλάιλ. Είναι νύχτα. Τίποτα πια δεν σφύζει από ζωή, σ’ αυτή τη γη που δεν μπορώ να εγκαταλείψω, και που την ταξιδεύω και…
Καρλάιλ Το τρένο μπαίνει στο Καρλάιλ. Είναι νύχτα. Τίποτα πια δεν σφύζει από ζωή, σ’ αυτή τη γη που δεν μπορώ να εγκαταλείψω, και που την ταξιδεύω και…
ΞΕΡΕΙ Η ΝΥΧΤΑ Ξέρει η νύχτα, ξέρει η κρεμάμενη Για τους αιώνες Απ’ τα καρφιά του Γαλαξία, η πολύπτυχη Επί υδάτων και γαιών Επί δικαίων και αδίκων, η αμνήμων,…
Μια νύχτα τότε στη Σαϊγκόν, δύο μέρες μετά την ταφή τῆς Λαν, από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας άκουσα τον ήχο μιας σιγανής μουσικής και διαπεραστικές παιδικές φωνίτσες. Ήταν σχεδόν…
ΒΥΘΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ Χταπόδια παίζουν με τις βεντούζες τους το υγρό της σώμα. Ερωτικούς κρυψώνες φανερώνουν οι άσπρες φάλαινες ενώ χέλια γλιστρούν ανάμεσα στα κοιμισμένα πόδια. Επάνω στην καρέκλα το…
Βαριά η πέτρα. Προς τα κάτω με τραβά μα θα πετάξω. Σκληρή η νύχτα. Μου χρέωσε ακριβά τον κάθε στίχο. Έβαλε φωτιά να κάψει το παρελθόν κι έγινε στάχτη. Φιλί…
Τη νύχτα οι ίσκιοι μαζεύονται και βαδίζουν αργά προς το σπίτι. Eκεί ενώνονται με τα σιωπηλά δωμάτιαπου δεν θυμούνται πιατο χαμόγελο των ενοίκων τους,οι τοίχοι τους έχουν ποτίσει οργήκαι με αυτήν δονούνται. Άνοιξες τα…
Άκουσέ με Άκουσέ με, που είσαι μακριά αλλά και μέσα στο κεφάλι μου έλα κοντά μου, τώρα, όπως είσαι δρασκέλισε το χώρο και το χρόνο πιάσε μια σκέψη μου και…
Μελάνι Νύχτα Κλείνεις το φως και όλα συνεχίζουν να υπάρχουν Ορφανά όπως εσύ στο διπλανό δωμάτιο. Έξω Το σπλαχνικό σκοτάδι Μελάνι νύχτα χύνεται Ωκεανός ενώνοντας Νεκρούς και ζώντες, ζώα και…
ΠΡΟΦΙΛ Αναμφίβολα η Ιουλίτα Ηλιοπούλου ανήκει στις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης ελληνικής Ποίησης. Στέκεται με σεβασμό απέναντι στις λέξεις χρησιμοποιώντας τες ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων, ιδεών αλλά και βαθύτερων νοημάτων…
Στο κείμενό μας της 17ης Απριλίου, με αφορμή τη λέξη «σφουγγάρι», κάναμε λόγο για τον Αισχύλο, τον μεγαλοφυή δραματουργό της αρχαιότητας και αναφερθήκαμε επιγραμματικά στα στοιχεία που καθιστούν την…
Δεν είναι στη πρώτη τους νιότη, η εμφάνιση τους όμως κρύβει φιλάρεσκα κάποια χρόνια. Λένα και Βάσια. Στενές φίλες. Όχι από παλιά, πριν τρία χρόνια, από την πρώτη στιγμή που…
Τ’ ανύπαρκτου χρόνου τα υπαρκτά Αγρυπνώ με ήχους σιωπής στη νύχτα του αμετακίνητου χρόνου. Ροή νερών απόμακρου ποταμού εκεί και του ρολογιού της πόλης ψηλά στο λόφο που, βαριεστημένο,…