Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος: ένα ποίημα
IN MEMORIAM Μου στερέψανε την πηγή, για να ξεχάσω τη δροσιά. Μου κάψανε τις συστάδες των πεύκων, για να μη συνομιλώ με τον άνεμο. Μου μολύνουν τη θάλασσα και δε…
0 Comments
23 Ιανουαρίου 2021
Νίκος Παπάνας: Ένα ποίημα
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ Καθώς βγαίνεις απ’ το κομμωτήριο, καθρεφτίζεσαι μεθοδικά σ’ όλα τα λαίμαργα βλέμματα. Ε ναι, βέβαια, η ομορφιά οφείλει ─ αν μη τι άλλο ─ να φαίνεται. Τα…
7 Νοεμβρίου 2020
Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα
ΜΕΤΑ-ΠΟΙΗΣΗ Είπες εδώ και σαράντα χρόνια: «κείνο που ζητάμε είναι να πεθάνουμε όρθιοι». Τώρα ένα κορίτσι μαζεύει όστρακα στην ακροθαλασσιά φορώντας το μπικίνι του. Εξαίφνης φώτα…
10 Οκτωβρίου 2020
Δημήτρης Γαβαλάς: Ποίηση και Μαθηματικά / Προσωπική Διαδρομή
Δυο δρόμοι υπάρχουν για την πρόσβαση στον κόσμο, η Ποίηση και τα Μαθηματικά. Werner Heisenberg (Νομπελίστας φυσικός). Τα Μαθηματικά είναι μια από τις ουσιαστικές απόρροιες του ανθρώπινου πνεύματος, κάτι…
15 Αυγούστου 2020
Εμμανουήλ Μανωλάς: Όχι στα Μάτια
Την Παρασκευή στις τέσσερις του Μάη, που πήρα το πλοίο για το νησί μας, υπήρχε κάτι που δεν πήγαινε καλά. Είχα μια ανησυχία και δεν μπορούσα να χαλιναγωγήσω τη σκέψη…
29 Ιανουαρίου 2019
Λουδοβίκος των Ανωγείων: Μ’ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
ΙΟΥΛΙΟΣ Περίμενα την πανσέληνο να ακυρώσει τη νύχτα Ήθελα να σε δω στο φως της σαν ξωτικό να έρχεσαι με το πανάλαφρο φόρεμα που σε γνώρισα Εκείνο το βράδυ είχα ξαπλώσει στα ξερά χόρτα και σ' ονειρευόμουν Ήρθες Με το δροσερό αεράκι πάνω στα χυμένα μαλλιά! Πού είναι οι…
9 Οκτωβρίου 2017