Αντωνία Παπαδάκη: ένα διήγημα
ΕΝΟΧΕΣ Εκείνο το πρωινό ήμουν ευχάριστα αναστατωμένη, γιατί ήταν η πρώτη μου μέρα στη δουλειά. Την περίμενα χρόνια αυτή τη στιγμή που θα αναλάμβανα μια υπεύθυνη θέση και, επιτέλους, θα…
ΕΝΟΧΕΣ Εκείνο το πρωινό ήμουν ευχάριστα αναστατωμένη, γιατί ήταν η πρώτη μου μέρα στη δουλειά. Την περίμενα χρόνια αυτή τη στιγμή που θα αναλάμβανα μια υπεύθυνη θέση και, επιτέλους, θα…
Ο Χριστός που γεννήθηκε είναι μικρό παιδί, ο Νέος Χρόνος που έρχεται είναι μικρό παιδί. Όμως, το μικρό παιδί δεν είναι άγραφο χαρτί, φύλλο λευκό που πάνω του τίποτα ακόμα…
ΕΛΕΓΧΟΣ Λίγο πριν την τελευταία αχτίδα και το ερμητικό κλείσιμο των βλεφάρων σου Να ξέρεις , θα ελεγχθείς για όσες γεύσεις δεν γεύτηκες, για το άρωμα του τριαντάφυλλου που…
Η θΥΣΙΑ* Τα δόντια του κάστρου πήραν να σκουραίνουν από πάνω μας. Ήταν η ώρα, που φεύγει η μέρα κι έρχεται η νύχτα. Συνυπάρχουν και οι δύο για λίγο.…
Έτρεχε το παιδί (σε αργή κίνηση) Και καθώς έτρεχε Σουρούπωνε, ξημέρωνε Έτρεχε Μάκραιναν τα μαλλιά Τα νύχια του Πολλαπλασιάζονταν τα κύτταρα (σε κίνηση ιλιγγιώδη) Έτρεχε Φύτρωναν φύλλα Έπεφταν φύλλα…
«To 1942 η Εύα Αντάμι επιβιβάζεται σ’ ένα τρένο για το Άουσβιτς. Στριμωγμένη ασφυκτικά ανάμεσα σε δεκάδες άλλους και εξουθενωμένη, το μόνο που την απασχολεί είναι να βρει τον σύζυγό…
2 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (και κάθε μέρα, όλα τα χρόνια) Ένα από τα πολλά πράγματα για τα οποία ευγνωμονώ τους γονείς μου είναι που μου έδειξαν το μεγάλο…
Ύστερα από καιρό πολύ, -πόσες δεκαετίες;- και πάλι τον συνάντησες. Έμοιαζε με παιδί κλαμένο που το χαϊδεύεις βιαστικά και το στέλνεις να παίξει, μη σε καθυστερήσει στη δουλειά. …
Tο βρίσκω, φίλε μου, πολύ ανθρώπινο αλλά και σύμφωνο προς τον κώδικα της μακρόχρονής φιλίας μας ν’ ανταποδώσω το τηλεφώνημά σου με ένα γράμμα, που,…
Παιδί Παιδί = Θαύμα, Αγάπη, Αγάπη, Αγάπη, Ελπίδα, Αρχή, Δώρο, Ευκαιρία, Μάχη, Πόλεμος, Χαρά, Πληρότητα, Κόπος, Άλλοθι, Τρόπαιο, Πείραμα, Πελάτης, Βιτρίνα, Εκβιασμός, Πόθος, Πόνος, Προορισμός, Απόλαυση, Γέλιο, Γνώση, Φαντασία, Αθωότητα,…