Η βροχή, με μια βαθιά ουλή στο μέτωπο, σημάδι από το δάκτυλο μιας φλόγας φουντωμένης ως την ανώτερη πύλη τ’ ουρανού, κατακόκκινη σαν τη βούλα που σημαδεύει την τύχη ανήλικης…
Ανοίγοντας το νέο βιβλίο, του δημοσιογράφου Βασίλη Κάργα, «Το κορίτσι που ζωγράφιζε τον άνεμο», ανοίγετε και τον ασκό του Αιόλου, ελευθερώνοντας τους ανέμους της γης, της θάλασσας και τ’ ουρανού.…
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Ο πατέρας μου, που ήταν γεωπόνος, είχε κάποτε μπολιάσει μια λεμονιά στο περιβόλι μας με μπόλι μανταρινιάς κλημεντίνης. Τον άλλο χρόνο, ξεχνώντας τι είχε κάνει,…
Η ζωή αλλιώς, σ' έναν άλλο τόπο, σε μιαν άλλη χώρα, με άλλους ανθρώπους, με άλλους "ηγέτες" που θα νοιάζονται για τον λαό τους... Σκέφτομαι με την απογοήτευση και την…
Για την Αλίκη Παιδί με τ’ ασυννέφιαστο το μέτωπο, τ’ αγνό Και με τα μάτια που απορούν και ονειροπολούνε Ξέρεις, κι αν φύγει ο καιρός, γοργός σαν τον καπνό…
Απόψε ο ύπνος θα έρθει όπως στα παραμύθια. Θα είναι βαθυγάλαζος σαν τη γη από το διάστημα, κεντημένος με ασημοκλωστή, σαν τον ιστό της μαύρης αράχνης σε χιόνι απάτητο. Θα…
Ένα από τα πιο συγκλονιστικά, πολύτιμα κι αξέχαστα δώρα που έχω λάβει ως τώρα στη ζωή μου ήταν μια μάσκα θαλάσσης. Ένα «γυαλί», όπως την αποκαλούσαν συχνά τότε. Μου την…
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ποτέ πραγματικά καλή στη Γεωγραφία. Έπαιρνα πάντα « άριστα δέκα » στον έλεγχο, αλλά μάθαινα το μάθημα παπαγαλία κι έτσι σε δυο μέρες το…
Θάλασσα Μάνα και ορίζοντας. Θέλησα να ενωθώ μαζί της. Δειλινό, βούταγα βαθειά με ανοιχτά τα μάτια, την κατάπινα, γελούσα· την καλούσα να εισχωρήσει, από κάθε μικρό πόρο, μέσα μου. Την…
Τακ...τακ ....τα ...τακουνάκια... Τακ... τακ... τα... τακουνάκια... Ισιώνει το φουστάνι της που τσιτώνει στην κοιλιά γιατί έχει και τα παχάκια της. Δεν είναι και παιδούλα πια.. Γκλιν...γκλαν... κουδουνίζουν τα βραχιόλια…
- Πώς σε λένε; -Όλγουεϊς! Εσένα; - Τουζούρ! Θες να παίξουμε; - Θέλω! Έτσι γνωρίστηκαν ο Τουζούρ και η Όλγουεϊς. Ίσως ήταν το βλέμμα, ίσως η στιγμή, το χαμόγελο, μπορεί κι όλα…
Άλλη μια φορά κι έναν καιρό, σε μέρη αλαργινά –νά, σαν να ψάχνεις για ανόθευτη βενζίνη και να πρέπει να ξενιτευτείς- ζούσε μια μακρυμαλλούσα πριγκίπισσα με δυο υπέροχα πράσινα μάτια…
