Γιώτα Μπιλίρη: Για τον πατέρα

Χαιρέτισε ποτέ δεν έφυγε στέγνωσε στην κόγχη του μπαλκονιού /σαν καφεδάκι/ φράση ήτανε σε επανάληψη επιτέλους δεν ήτανε να προχωρήσει το παιδικό μας παραμύθι   Του κάκου περιμένουμε στο σπίτι…

0 Comments

Σύλβια Πλαθ. (27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963) – Ο κολοσσός / το φάντασμα του πατέρα. μτφρ. Έφη Φρυδά

Ο κολοσσός Ποτέ δεν θα καταφέρω να σε συναρμολογήσω απόλυτα, Να σε συνδέσω, να σε κολλήσω, όπως πρέπει να σε ενώσω. Γκάρισμα μουλαριού, γρύλισμα γουρουνιού, χυδαία κακαρίσματα Απ’ τα παχιά σου…

0 Comments

Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι, Ocean Vuong. μτφρ Έφη Φρυδά

Μια νύχτα τότε στη Σαϊγκόν, δύο μέρες μετά την ταφή τῆς Λαν, από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας άκουσα τον ήχο μιας σιγανής μουσικής και διαπεραστικές παιδικές φωνίτσες. Ήταν σχεδόν…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος: Η Βασίλισσα ξέρει –  Ερρίκος Η΄ και  Άννα Μπόλεϊν

              Ένας βασιλιάς στο Μεσαίωνα έπρεπε, σύμφωνα με τα ήθη της εποχής του,  να είναι ευγενικός στους τρόπους, ιπποτικός προς τις κυρίες   (θυμηθείτε το παράσημο…

0 Comments

«Σκιτσογραφίες 5×5: Αγγελής Μαριανός»

ΠΑΤΕΡΑΣ Στην οδό Πειραιώς νεαρός περπατώ έξω από το εργοστάσιο σοκολάτας Καραμέλες κι αμύγδαλα, το κακάο λιγώνει Κλείνω τα μάτια γίνομαι παιδί, κυλάει η νύχτα Στο μαγικό κομοδίνο εμφανίζονται γκοφρέτες…

0 Comments