«Μια φορά ήταν η Μητέρα Φύση, μια νοικοκυρά πολυάσχολη, που δεν έβρισκε ποτέ καθόλου χρόνο. Ήταν από αυτές που δουλεύουν αδιάκοπα και πάλι τίποτα δεν προφταίνουν να κάνουν. Εκείνη τη…
Ο Χένρυ Μόργκαν είναι ένα νεαρό αγόρι, στην Ουαλία του 17ου αιώνα, όταν γνωρίζει έναν πρώην πειρατή. Κρεμιέται σε κάθε λέξη του άντρα και δεν ονειρεύεται τίποτα άλλο από το…
Η συμμιγή του Βαγγέλη Τασιόπουλου, (εκδ. Ρώμη 2022), είναι μια ποιητική αφήγηση με πρωταγωνιστή τον Λαέρτη, ένα παιδί του Εμφυλίου, που αποκαλύπτει τις μυστικές γραφές του δόκιμου μοναχού Ιερεμία και…
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ένας απλός νέος αγρότης, ο Χαρίδημος Αρβανίτης κατατάσσεται στη Χωροφυλακή. Άνθρωπος με δημοκρατικές οικογενειακές καταβολές, υπηρετεί περισσότερο για βιοποριστικούς λόγους. Από τα πρώτα χρόνια…
O Χουάν Πέρες Χολότε, ένας µικρός lνδιάνος Τσοτσίλ από το χωριό Τσαµούλα, το σκάει από το σπίτι του – κι εδώ αρχίζει η περιπλάνησή του στα υψίπεδα της Τσιάπας αλλά…
«Τούτο το καλοκαίρι κλείνω τα πενήντα/ ο θάνατος ασταμάτητα με ροκανίζει». Έτσι ξεκίνησε. Μεσήλικη, κρίση, αλλαγές – πάνω που ήρθαν «οι δικοί μας άνθρωποι» για να βιώσουμε εκείνο το πικρό…
O Κόρμακ ΜακΚάρθι κέρδισε το Πούλιτζερ για τον πολυβραβευμένο και πολυδιαβασμένο Δρόμο και απέκτησε πρωτοφανή φήμη για σύγχρονο συγγραφέα, χάρη και στις εξαιρετικές μεταφορές των βιβλίων του στον κινηματογράφο, με αποκορύφωμα το Καμιά πατρίδα για τους…
Ένα βιβλίο, με απίστευτη πλοκή, που θα μπορούσε να μπερδέψει ακόμη και την δημιουργό του. Κι όμως. Η συγγραφέας ξετυλίγει την περίπλοκη ιστορία με τόση μαεστρία, που δεν αφήνει κενά…
Ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο Ο Δημήτρης Ραυτόπουλος στο βιβλίο Εμφύλιος και λογοτεχνία παρατηρεί με αφοριστικό τρόπο ότι «στη λογοτεχνία, ο εμφύλιος πόλεμος δεν έγινε. Και όμως, τη ρήμαξε…
«Ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί» (Die Welt), «βαθιά ανθρώπινο [...] παίρνει θέση ψηλά στη σφαίρα της λογοτεχνίας» (Frankfurter Allgemeine Zeitung). Μερικά ποτά σ' ένα μπαρ αρκούν ώστε δύο αδέλφια να…
Όποιος ξεχνάει την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει. Ξεκινώ με μια βαθιά σκέψη (γιατί εμείς οι έλληνες τρώμε τις σάρκες μας) μετά το πέρας της ανάγνωσης που έκανα…
«Και με βλέπω που στέκομαι και κοιτάζω...» Τι κοιτάζει και τι σκέφτεται ο ηλικιωμένος ζωγράφος Άσλε, που, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, ζει απομονωμένος στην εξοχή; Τι τον συνδέει…
