Λένα Καλαϊτζή – Οφλίδη, Σίμος Οφλίδης: Αγαπημένα  μου  χρυσόψαρα. 

Από παλιά είχε μανία με τα χρυσόψαρα ο Αγάπιος. Τα χάζευε και τα μελετούσε με τις ώρες. Στις φωτογραφίες από τις εγκυκλοπαίδιες. Στις λιμνούλες με τα συντριβάνια των πάρκων. Στους…

0 Comments

Κώστια Κοντολέων: Από τον Ακροκόρινθο στους αμπελώνες κάποιου Παραδείσου

   Θυμάσαι; Τα ματάκια σου γεμάτα απορία κοίταζαν τα πόδια εκείνων που πατούσαν το νοτισμένο χώμα από το πέρασμα μιας απογευματινής ανοιξιάτικης μπόρας.  Κούνησες χαρούμενο την ουρά σου, ‘είμαι κι…

0 Comments

Ρούλα Παλαπαγιούκ Καλανδράνη: Το ξεμάτιασμα.

Κάθε πρωί έπαιρνε τηλέφωνο την ξαδέλφη της, την Ουρανία να την ξεματιάσει. Της μιλούσε ασταμάτητα κι εκείνη την άκουγε υπομονετικά χωρίς να λέει κουβέντα. -Άσε ρε Ουρανία, κάθε μέρα αυτό…

0 Comments

Κατερίνα Καράμπελα: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ

Έβγαζε μόνο φθόγγους, αλλά, μαζί με επιδέξιες κινήσεις, σου έδινε να καταλάβεις και με το παραπάνω,  αυτό που ήθελε να πει. Αεικίνητη. Ποτέ δεν στεκόταν για πολύ ώρα στο ίδιο…

0 Comments