Εκείνο το καλοκαίρι, που δεν θύμιζε σε τίποτα τον εαυτό του, όλα ήταν περασμένα μέσα από τον θολό καθρέφτη της θάλασσας και γι’ αυτό μύριζαν αλμύρα. Η πατίνα του χρόνου…