Αθηνά Παπαδοπούλου: ΑΠΟΒΟΛΗ
Γεννάω το κενό και στο κενό αιωρούμαι πόνος κουβάρι ξετυλίγεται το νήμα εξ ουρανού. Πριν έρθεις έφυγες στα όνειρα σφεντόνα. Σε λίμνη κόκκινη βυθίζομαι και η όχθη της θολή. …
Γεννάω το κενό και στο κενό αιωρούμαι πόνος κουβάρι ξετυλίγεται το νήμα εξ ουρανού. Πριν έρθεις έφυγες στα όνειρα σφεντόνα. Σε λίμνη κόκκινη βυθίζομαι και η όχθη της θολή. …
῎Ακουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου γῆ * εντός της χαράδρας που βλέπουν οι Δελφοί φλεβάρη μήνα με τους χρησμούς που φαίνουν καθώς κατεβαίνει βαριά η συννεφιά το νέφος ζόφος σκέπει…
ΤΡΩΑΔΕΣ Ι Πάνδημο το τέρας του πολέμου μαχαίρι η πίκρα αλάτι στην πληγή δέκα χρόνια για να μη μείνει κανείς που θα μπορούσε να σπείρει το…
Κάθε που η ψυχή μου βαριά από λύπη αρμενίζει σε θάλασσες εχθρικές νύχτες αγρύπνιας κάθε που η ψυχή μου βασανίζεται πλησιάζει τη δικιά Σου. Άφησε λοιπόν μια ρωγμή στην καρδιά…
Μια ΣΥΝάντηση ταινία βουβή στα δύο χωρίστηκε απ΄ τα ανείπωτα χάθηκε στην παγωμένη νύχτα σαν αδέσποτο ερείπιο με άστεγη την επικοινωνία στην παγερή σιωπή. Υπέθεσα πως η αγάπη ήταν εκτός…
«Αγαπημένε μου φίλε σε περιμένω. Κι ας μπορεί να μην υπάρξεις ποτέ. Με αγάπη ένας δειλός, εγώ.» (Αλέξης Δαμιανός) Αγαπημένε μου φίλε σε περιμένω τα βράδια της μη…
Ζει ένας γέροντας ζητιάνος στη γωνία της οδού Αναπαύσεως και Μεσογείων στο φανάρι . Τύχη να σε πιάσει κόκκινο. Έρχεται με ένα κουτί στα χέρια ζητώντας λίγα κέρματα . Σα…
Πετούν οι μέρες αποδημητικά και μένουν πίσω οι πόλεμοι στους χειμώνες της μνήμης κοκκινίζουν τα δάση απ’ τα πυρά κιτρινίζουν τα φύλλα από τον τρόμο ψάχνει ο νους σπηλιά για…
Ένα φύλλο πέφτει το φθινόπωρο, πόσο μικρός είναι αυτός ο κόσμος, ένα ψάρι σε όλη τη θάλασσα, ένα πουλί στον ουρανό, δυο φεγγάρια, το ένα φορτωμένο με δάχτυλα, το άλλο…
Αυτή τη δεύτερη φορά μικρή ας είναι η κιβωτός. Στους δύσκολους καιρούς τα τιμαλφή παίζουν κρυφτό με τα σεντούκια. Και οι γνωστές κρυψώνες σβήνουν αλγοριθμικά παράλληλα με εκρήξεις. Οι κρύπτες…
Εκεί σε μια παλιά αυλή στα Εξάρχεια έφτιαξε το προφίλ μου δημόσιο ένας street artist. Μικρό σαμιαμίδι σκαρφαλώνω στον τοίχο παρέα με παγώνια που πετάνε, γαρίδες που μιλάνε, ψάρια που…
μια σιωπηρή συμφωνία λίγο πριν την έκρηξη τα μάτια σου καρφιά στα δικά μου σηματοδοτούν την καταστροφή γεύσεις θανάτου για μια καλύτερη ζωή εύκαιρα όπλα στις άκρες των δρόμων…