Ο ασβέστης   Το δώμα του ποιητή λίγο πριν νυχτώσει σκόρπια φύλλα πορείας, λέξεις στον αέρα μίλησε σιγανά ο τοίχος ο ασβεστωμένος σε γλώσσα αρχαία άγνωστη αδιάβαστη ανεπαίσθητα ράγισε ο…

            Φθινόπωρο   Ας έρθεις  επιτέλους, στάλες δροσιάς να ρίξεις στην  καμένη χαίτη μας.   Ήσυχο φέρε μας, Φθινόπωρο, το φως Χάδι στη θλίψη της ματαίωσης Και σιγανές τις πρώτες…

Μνηστήρες του έρωτα Του πλούτου, της χλιδής.   Απάνθρωπα νιάτα Λεκέδες από κόκκινο κρασί Σε λινά πουκάμισα.   Το αίμα της παρθένου Δεν θα το δουν ποτέ.   Σύντομα ο…

“Δεύτερη ζωή δεν έχει” είπες. Παίρνεις το φως και φεύγεις Το δικό μου φως Πρόβαλα σε Σένα Μένω μόνος στην ερημιά και στο σκοτάδι.     Ολοκληρώματα πολύόμματα και αγριώματα…