Η ΜΑΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ Χίλιες φορές και άλλες εκατό η Παναγιά κι άλλες χίλιες και εκατό φορές κοιμήθηκε σε ξύλινη κλίνη ευρύχωρη ξαπλωμένη οι απόστολοι γύρω με εκφραστικές χειρονομίες…
Κύματα ωστικά πελώρια σπρώχνουνε τον ωκεανό του ύπνου, μετατοπίζουν σύνορα, σβήνουν παράλια, ξεβάφουν σύννεφα, αποκαλύπτεται ξανά το άνοιγμα - Τι ώρα είναι; Είναι ώρα. Διαλύεται η τελευταία συγχορδία, ήσυχα σχηματοποιείται…
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΜΕΝΕΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Με τον τρόπο του C. Castaneda Έρχεσαι και χορεύεις στη θανή σου σε τούτη την ακτή στο τέλος της μέρας. …
TΟ ΒΑΡΟΣ ωριμάζει στη σιωπή όπως και η γλύκα, ο αδήλωτος χρόνος δεν καταγράφεται σε λόγια αλλά βιώνεται με το βάθος της στιγμής που υποδιαιρέσεις δεν γνωρίζει. Στη σιγαλιά…
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ * ************************************** Ψιθυρίζουν το Κύκνειο άσμα την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν καρέκλες απλές με λεπτό αστράγαλο. Βυζάντιο. Μια υπόσταση αδύνατη σκύβει σαν…
ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ 4 (Σβήνουν τα πάντα): Σβήνουν τα πάντα, και όλα συνεχίζουν να υπάρχουν Ορφανά όπως εγώ στο σπλαχνικό σκοτάδι Μελάνι νύχτα χύνεται Ωκεανός ενώνοντας Νεκρούς και ζώντες,…
ΙΟΥΛΙΟΣ Συνώνυμοι; Αντώνυμοι; Ποιος δίνει ετούτο το ρυθμό στων χαρακτηρισμών τις σωμασκίες; Το χωραφάκι αυτό απέναντι απ' το παράθυρό μου σφίγγει τα δεμάτια του μες στη χρυσή αγκαλιά του.…
Καθένας γυρεύει μια απάντηση Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και χάζευα το βύθισμα του ήλιου όπως το κάνουν όλοι με λαγνεία λυτή φλερτάρουν τα χρώματα σμίγουν μαζί τους αγγίζουν…
ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ Πρέπει να σε σκέφτομαι κάθε μέρα Ακόμη και με το ζόρι Ακόμη και όταν δεν μου λείπεις Μα τι μέθοδος είναι αυτή; Ποιος την εφηύρε; Να…
ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕ Φαντάστηκε τη ζωή του σαν βιβλίο και χάρηκε. Θα μπορούσε να γυρίσει άσκοπα τις σελίδες, να πηδήξει τα δυσάρεστα κεφάλαια, να ξαναβάλει το βιβλίο στο ράφι, γυρεύοντας…
ΔΙΕΣΤΩΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ζητείται συλλέκτρια ραμμάτων. Εργασία αδιάφορη πλέον. Η γούνα έχει ξεφτίσει. Κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του όλα. Μανταρισμένα τα όνειρά της με το τίποτα. …
ΙΚΕΣΙΑ Όμως, ο χρόνος τρέχει, κυλάει και κυλάει, χωρίς να έχει λησμονήσει καν την αίσθηση αυτού που λέμε αιωνιότητα. Περήφανη και πλήρης έπαρσης αυτή, και με ψηλά τη μύτη…
