Παυλίνα Παμπούδη: Νυχτολόγιο XXVIII

Δεν είχε πέρασμα, θα ήταν αδιέξοδο, μα προχωρούσα. Από τυφλό σημείο σε τυφλό σημείο άναβαν τα άστρα Αναγκασμένος ξαφνικά αυτόφωτος Απέχοντας από Θεό και άνθρωπο, μια πολυμορφική οδύνη Γραμμή έγραφα…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΘΕΩΡΗΜΑ   Για την Παυλίνα   Σιωπή/ σκοτάδι/ κενό/ ανυπαρξία/ θάνατος. Οι φίλοι κάτω από χειροκροτήματα κοινού αδύναμου να καταλάβει παίζουν τον τελευταίο τους ρόλο υποκλίνονται λένε το ύστατο…

0 Comments

Γιώργος Αλεξανδρής: ένα ποίημα

ΞΕΦΥΛΛΙΣΜΑ ΖΩΗΣ Παιχνιδιάρα η βροχή, σιγοψιθύριζε τα ερωτόλογά της στη μάγισσα νύχτα και τ’ αδέσποτο τ’ ανέμι, αλήτευε με γλυκοσφυρίγματα σε φυλλωσιές και σοκάκια. Και στάθηκα πίσω απ’ το τζάμι,…

0 Comments

Μαρία Σύρρου: ένα ποίημα

ΧΑΜΗΛΟ ΒΑΡΟΜΕΤΡΙΚΟ   Στημένο, φίλε, του καιρού μας το παιχνίδι· ποντάρουμε χωρίς αουτσάιντερ και φαβορί της πανδημίας και της ανέχειάς μας όμηροι. Παντού ερημιά, μα στα συσσίτια στριμωξίδι.   Οι…

0 Comments

Τασούλα Καραγεωργίου: ένα ποίημα

Ἡ  θεια-Ἀχτίτσα  τὰ Χριστούγεννα   Κι ἂν σήμερα ὅλοι ἐμεῖς,  τῆς παλαιᾶς παιδείας μετασχόντες, ζοῦμε ἀναπάντεχα ἐμπρός σὲ μιὰν ὀθόνη συνεχῶς, –μιὰ νέκυια περίεργη τῶν ζώντων μὲ  τοὺς ἀνθρώπους σὰν…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

Σε δρόμους γιορτινούς του ’20   Δε θέλω να μοσχοβολήσει νοσταλγία. Σε δρόμους γιορτινούς του Είκοσι πορεύομαι φτιασιδωμένους με στολίδια μυριάδες: στολίδια επηρμένα, που κατέλαβαν την πόλη και εξανδραποδίσαν τους…

0 Comments