Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα
ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ “Στ’ Ακροκεραύνια κεραυνοί” είπες. Να μια όμορφη φράση που θα άρεσε πολύ. Ψάχνουμε ωραίες λέξεις λες είναι ωραίοι άνθρωποι λες είναι ωραίος ο κόσμος. Ας πάω…
ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ “Στ’ Ακροκεραύνια κεραυνοί” είπες. Να μια όμορφη φράση που θα άρεσε πολύ. Ψάχνουμε ωραίες λέξεις λες είναι ωραίοι άνθρωποι λες είναι ωραίος ο κόσμος. Ας πάω…
Πατημένος στο στήθος βυθιζόμουν Κινούμενη η άμμος, άπατη Βούλιαζα Παράσερνα σκιές βαριές - καμιά ανθρώπινη Τι μαύρες Δεν πρόφταινα μορφή να δώσω, όνομα Μη με κατασπαράξουν Βούλιαζα,…
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι ποιητές, μα, δεν ξέρεις πώς να τους διακρίνεις. Τους φαντάζεσαι να φορούν βαρύγδουπα, φαρδιά πουκάμισα και να γράφουν πάνω σε…
ΜΕΤΑ-ΠΟΙΗΣΗ Είπες εδώ και σαράντα χρόνια: «κείνο που ζητάμε είναι να πεθάνουμε όρθιοι». Τώρα ένα κορίτσι μαζεύει όστρακα στην ακροθαλασσιά φορώντας το μπικίνι του. Εξαίφνης φώτα…
ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ Σούρουπο φθινοπωρινό, λυκόφως. Έρημες, μόνες και μουγκές, απόψε εδώ, Χωρίς διάθεση κουβέντας, είμαστε. Οι άνθρωποι που περιμέναμε να ’ρθουν, ασμένως, ούτε που πάτησαν, δεν ήρθαν. Άλλες…
ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Ακόμη μία μέρα, σπούδαγμα αρετής και άσκηση ευθύνης. Επίγνωση η σεμνότητα κι ο σεβασμός καθήκον, ο λόγος διαυγής και σύστοιχος της σκέψης, οι προσφωνήσεις άνθισμα και οι σχέσεις αρμονία.…
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Γνώριζε μια μοναδική ιστορία, αλληγορία διδακτική, που την επαναλάμβανε με λιγοστές παραλλαγές, μήπως και συνετίσει τη θυμωμένη ανήλικη. Ήταν για μια σεμνή που προχωρούσε. Και μια ακατάστατη, σαρκαστική…
H ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΛΟΓΟΥ Λόγος καθαρός είναι η ποίηση οι όμορφες λέξεις χορεύουν βαλς οι σημασίες υποτάσσονται στη μελωδία κι ο στίχος αρμονία, συχνά και με νόημα που κρύβεται…
Κόκκινη σημαία Και τώρα που κατέβηκαν τα σύννεφα βαριά πάνω στο στήθος μας άλλη επιθυμία δεν έχουμε παρά μια κόκκινη σημαία στο κατάρτι του επόμενου καλοκαιριού σφιχτά να κλείσουμε…
Δέντρα Δέντρα! Μαλλιά των εγκάτων της γης ρίζες ζωής με θέλγητρα, βότανα ίασης δέντρα από αγάπη και χρόνο χιλιάδες στρώματα ζωής, μεταφραστές φωνών των πτηνών οι πρωινές οι τελετές…
ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…
[Ό,τι σώθηκε από ποίημα ξεχασμένο χρόνια] Συντρόφισσα Μούσα Σε συναντώ στα δεκάξι μου με συντροφεύεις πάντα μιλάς κάθε μέρα μέσα μου ψιθυρίζεις τους ρυθμούς και τις λέξεις ξέρω πως…