Παυλίνα Παμπούδη –  από το ΝΥΧΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΧΙΙ

Πατημένος στο στήθος βυθιζόμουν Κινούμενη η άμμος, άπατη   Βούλιαζα Παράσερνα σκιές βαριές  -  καμιά ανθρώπινη Τι μαύρες Δεν πρόφταινα μορφή να δώσω, όνομα   Μη με κατασπαράξουν   Βούλιαζα,…

1 Comment

Mαίρη Κολώνια: ένα ποίημα  

 ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι ποιητές, μα, δεν ξέρεις πώς να τους διακρίνεις.   Τους φαντάζεσαι να φορούν βαρύγδουπα, φαρδιά πουκάμισα και να γράφουν πάνω σε…

1 Comment

Θανάσης Τριανταφύλλου – Ένα ποίημα

ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ  Σούρουπο φθινοπωρινό, λυκόφως. Έρημες, μόνες και μουγκές, απόψε εδώ, Χωρίς διάθεση κουβέντας, είμαστε.   Οι άνθρωποι που περιμέναμε να ’ρθουν, ασμένως, ούτε που πάτησαν, δεν ήρθαν. Άλλες…

0 Comments

Γιώργος Αλεξανδρής: ένα ποίημα

ΑΚΟΜΗ  ΜΙΑ  ΜΕΡΑ Ακόμη μία μέρα, σπούδαγμα αρετής και άσκηση ευθύνης. Επίγνωση η σεμνότητα κι ο σεβασμός καθήκον, ο λόγος διαυγής και σύστοιχος της σκέψης, οι προσφωνήσεις άνθισμα και οι σχέσεις αρμονία.…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ   Γνώριζε μια μοναδική ιστορία, αλληγορία διδακτική, που την επαναλάμβανε με λιγοστές παραλλαγές, μήπως και συνετίσει τη θυμωμένη ανήλικη. Ήταν για μια σεμνή που προχωρούσε. Και μια ακατάστατη, σαρκαστική…

0 Comments

Έρμα Βασιλείου: ένα ποίημα

Δέντρα Δέντρα!   Μαλλιά των εγκάτων της γης ρίζες ζωής με θέλγητρα, βότανα ίασης δέντρα από αγάπη και χρόνο χιλιάδες στρώματα ζωής, μεταφραστές φωνών των πτηνών οι πρωινές οι τελετές…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

 ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…

0 Comments