αβοήθητος αποστεωμένο ανέτειλε το χέρι από τον τοίχο "βοηθήστε με, είμαι αβοήθητος" όσο μια παλλόμενη φωτεινή γραμμή χώριζε με ασάφεια τον υπόγειο στα δύο η σάρκα που σου απέμενε…
ΓΑΛΑΖΙΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Επάγγελμά μου το γαλάζιο αδιέξοδο, η καλλιέργεια των ιριδισμών σου. Θρησκεία και ζήλος της μορφής σου, στιλπνής αυγής περισπωμένη. Υπαινιγμός ολάνθιστης βροχής, φιλί αλεξίπτωτο. …
Ίσως η θάλασσα Μεταξύ κενού και καινού μια ανυπόταχτη πολιτεία κατοικημένη από μυστικές παραστάσεις παραπέρα τίποτα ίσως η θάλασσα κι ένα άσπρο φουστάνι ξυπόλητο στα πέτρινα δρομάκια, στην άκρη γνώριμων…
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ Μέσα μου υπάρχει ένας άλλος ουρανός το ίδιο απέραντος κι αυτός δίχως αρχή και δίχως τέλος. Σύννεφα τον σκεπάζουνε συχνά. Αστέρια τον στολίζουν και φεγγάρια. Ήλιοι λαμπροί ανατέλλουν…
I. Πιστοί και φέτος στο καθήκον, χάραμα θα ’ρθούμε προσκυνητές στην πέτρα, το χώμα να στολίσουμε με μια αγκαλιά φρέσκα χρυσάνθεμα κι ένα μεγάλο κόκκινο γαρίφαλο. Η σκέψη…
Στη βάρκα την στοίβαξαν, δέμα ανεπίδοτο χωρίς αξία και χωρίς όνομα. Στο νησί έβγαλε το σωσίβιο, της έδωσαν να φάει. Όταν τη ρώταγαν, τρέμαν τα λόγια της κακόηχα, ψευδά.…
ΑΦΗΣΑΜΕ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ Αφήσαμε κατάκοιτους τους προγόνους και αφουγκραστήκαμε το σύρσιμο του αγέρα να σαρώνει ακροπατήματα εκλάμψεις και υποψίες αγαλμάτων την ώρα που κατάσκιες οπτασίες παλινδρομούσαν στο σύμπαν.…
"Και με φως και με θάνατο", ακαταπαύστως. Αδιαλείπτως βαδίζουμε σε σπείρα ατέρμονος κοχλία. Χλομά, παγωμένα φεγγάρια φρουροί της νύχτας σε κήπους αγαπημένων, Ικέτες εκπλήρωσης παλιών και νέων προσδοκιών. Σ’…
Σου έφερα το δώρο μου ένα μικρό χαρακτικό πορτρέτο «Το κοριτσάκι που διαβάζει». Δεν το κρέμασες. Σε βλέπω συνεχώς μ’ έναν κανόνα ξύλινο να ευθυγραμμίζεις με στοργή στον τοίχο…
Ήταν το δίχως άλλο γεννημένος βασιλιάς. Με τις ρυτίδες μας αειθαλής και μέσα από τους φόβους μας αγέρωχος. Κι εμείς αιώνιοι ωτακουστές κάθε χρησμού του και θηρευτές του ασύλληπτου: έστω…
I Στο μνήμα τούτο κρυώνω αλλά μόνη στέκομαι κι εκλιπαρώ. Μοίρα είναι γραμμένη στη σιωπή να ζω. Σαν άλλη Πηνελόπη τον προσμένω τον Μενέλαο. Κουράστηκα να περιμένω. Δεν…
ΑΓΡΥΠΝΙΑ Πάντα τη νύχτα, η ανάσα του σπιτιού γλυκαίνει, γίνεται απόκοσμη σαν μουσική σιωπή. Το ξημέρωμα, ανακαλύπτεις πούπουλα στη σκάλα, τη γούβα απ’ τον αγκώνα του στο μαξιλάρι κι…
