Φάνης Κωστόπουλος: Το πορτρέτο
Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη και ακριβώς κοντά στο παράθυρο ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο, το μεγάλο αστέρι της μέρας. Η απόσταση που μας χωρίζει δεν είναι μεγάλη και…
Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη και ακριβώς κοντά στο παράθυρο ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο, το μεγάλο αστέρι της μέρας. Η απόσταση που μας χωρίζει δεν είναι μεγάλη και…
Είμαι ο υιός αλλά με αποκαλούν πρωτόπλαστο Υποδύομαι τον ανίδεο βέβαια Ήθελα μόνο να κρέμομαι στον λατρευτό μαστό Μα έγινα ουροβόρου παίγνιο υπέρβασης αναβάτης Όταν μάθαμε τί κρύβω στα σκέλια…
Τόλμησα να μπω μετά από χρόνια στο σπίτι που ονομάζω πατρικό μόνον εγώ Ο λόγος ήτανε βεβαίως να εποπτεύσω τα αισθήματα Να δω αν στέκουνε εκεί αν μένουν ζωντανά…
Θέση για ένα; Ρώτησε το κορίτσι με τα καλώδια στο κεφάλι Κι έστειλε μήνυμα με τηλεκοντρόλ Κοιτώντας ερευνητικά τις εξαρτήσεις μου Έφερα ένα γύρω τον εαυτό μου Εννοείται απάντησα Φοβούμενη…
Την μέρα εκείνη απ’ τους πολλούς τον καθρέφτη αυτόν της φέρανε Ούτε ίχνος σκόνης πάνω του λαμπρός μαζί κι εκείνη μέσα του. Με ευδαιμονία σιγοτραγουδούσε ανοίγοντας καλάθια με φρούτα που…
Ηλικίες Όταν είσαι νέος είσαι ποτάμι που ξεχειλίζει τα ξέρεις όλα άλλον δεν ακούς ο έρωτας σε καθοδηγεί σε τρελαίνει η σκέψη είναι γρήγορη, επιφανειακή τον θάνατο δεν σκέφτεσαι δεν…
ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΗΣΗ Κάποια έργα τελειώνουν πριν πέσει η αυλαία Άλλα τελειώνουν πριν ανοίξει Τα σπουδαιότερα Παίζονται διαρκώς κάτω από την πόλη Κανείς δεν πάει να τα δει Είναι όλοι υπεράνω…
Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά; Ήσυχα είναι εκεί Και σκιερά Μήπως να γυρίσεις πίσω... Τι έγινε εδώ, θέλω να δω Μα τίποτα δεν βλέπω. Πού είναι το σπίτι στον πευκώνα,…
Βυζαντινές φωνές Ημέρες με τα ''Υπερμάχω'' και τα ‘'χαίρε'' φυσάνε μέσα στην ψυχή βυζαντινές φωνές. Τις νύχτες, οι σκιές είναι μητέρες που φέρνει αντάμα της η Παναγιά, να ξεπονάνε κάθε…
Άρχισε κιόλας να σφυρίζει στα παραθύρια μου να πετάει πέτρες να με τρομάξει να μη χορεύω να μην τραγουδώ. Μα εγώ που σκέφτομαι τους γαλαξίες συνεχίζω να χοροπηδώ να…
Στ’ ακρογιάλια π’ αγάπησα έχω κρύψει μια θλίψη. Σε κοχύλια ανάμεσα Βοτσαλάκια και φύκια. Κομματιάστηκε ο πόνος μου σε πολύτιμα θρύψαλα, απαλά νανουρίστηκε σε νερένια αγκαλιά. Αγκαλιά μου,…