Αλέκα Πλακονούρη: ένας άντρας
Ένας άντρας Λέει πως νύχτα βαθιά, με τα μάτια ανοιχτά θα ονειρευτεί την αιωνιότητα σαν να ’ταν σε λίγο να πεθάνει. Θα ξημερώσει πίνοντας ουρλιάζοντας ένθεος, μ’…
Ένας άντρας Λέει πως νύχτα βαθιά, με τα μάτια ανοιχτά θα ονειρευτεί την αιωνιότητα σαν να ’ταν σε λίγο να πεθάνει. Θα ξημερώσει πίνοντας ουρλιάζοντας ένθεος, μ’…
Συμφιλίωση Έλα να λυπηθούμε τους εαυτούς μας να θυμηθούμε πως πλούσιοι ήμασταν μα τώρα διακονιάρηδες που ανταλλάσσουν κέρματα συμπόνοιας γίναμε. Έλα να συγχωρέσουμε τους εαυτούς μας η αλαζονεία…
Τράκτορας «Εσύ θα σέρνεις το κάρο» Μου είπε ένα βράδυ ο Άγγελος για σένα Ήθελε να πει -Υποθέτω από τα συμφραζόμενα- Ότι όλα από μένα θα περνούσαν Εσύ βαρύς και…
Ομολογία πίστεως Άκουσα κάποτε τα τζιτζίκια Να ψέλνουν το όνομά Σου... Και τότε συνειδητοποίησα Για πρώτη φορά Είναι αλήθεια Πώς παντρεύονται τζαζ, ρεμπέτικο, κλασική Μουσική, νησιώτικα και μοιρολόγια Μανιάτικα...…
ΕΡΗΜΟΣ Πάνω από την έρημο ενοχή ο σκορπιός ζητά το φόρο του βαρύς ο ήλιος απειλεί με πτώση τιμωρία η οργανική ζωή εκεί που κατοικούν τα στοιχεία μόνα τους…
Ομοίωμα Είδωλον έμπνουν Ευριπίδη, Ελένη, στιχ. 33 Τόσα χρόνια, με μάτια κόκκινα και χέρια κουρασμένα, λάξευα το ομοίωμά μου. Σας τόστελνα κάθε φορά που με καλούσατε, πιο…
Ισχύς Εν τη ενώσει Αντιθέτων Όντων Αριθμών Ισορροπούντων. Και η αρχαία Ελίκη Μέσα σε μια νύχτα βούλιαξε Από τον ακραίο σεισμό. Ασταθή τα ανθρώπινα. Έλικα που οδηγεί στον ουρανό…
Η ΑΤΡΟΠΟΣ Μια φωσφορίζουσα ψυχή πεταλουδίζει στο σκοτάδι Τινάζει γύρω σκόνη αστρική, πεταλουδίζει Αποσυνθέτοντας, ανασυνθέτοντας στιγμιαία Την ακατάληπτη αιωνιότητα- Λέγεται Σφιγξ Αχερουσία Είναι η Άτροπος Σε μελανόμορφο…
Η ψύχα περιβάλλεται Σχεδόν πάντα Από αγκάθια. Αχινός Αγκινάρα Χαϊδουράγκαθο (Γαϊδουράγκαθο) Τριανταφυλλιά Τσουκνίδα Ζοχός Μόνο το άγριο ραδίκι Ταπεινά κιτρινολούλουδα Σκορπίζει Τού ανέμου πικρή ευωδιά. Δρ Κωνσταντίνος…
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ Το βράδυ στο κρεβάτι όταν ξαπλώνει όλη η μέρα πάνω σου αρχίζει ο βυθός στη σιγή να κοχλάζει φουσκάλες τα παλιά στην επιφάνεια σκάνε η…
Μέρες από ήλιους μαβιούς και κρύσταλλα μες στη μεταλλική σιωπή. Η αμόλυντη των μύρτων λύνει τα θαλασσινά μάγια των άμμων μεμιάς σβήνουν τ’ ανθρώπινα φώτα πληθαίνουν τ’ άστρα. …
ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ Χρόνια περνούσε μόνος, κατάμονος στον απέραντο χρόνο, χωρίς ρωγμές, χωρίς σκιές, στο καθαρό, απαστράπτον γαλάζιο. Σίγουρα τα βήματα, καθορισμένος ο στόχος, αλάνθαστη η πορεία. Όλα σωστά υπολογισμένα στην…