ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ Χρόνια περνούσε μόνος, κατάμονος στον απέραντο χρόνο, χωρίς ρωγμές, χωρίς σκιές, στο καθαρό, απαστράπτον γαλάζιο. Σίγουρα τα βήματα, καθορισμένος ο στόχος, αλάνθαστη η πορεία. Όλα σωστά υπολογισμένα στην…
Το πιπέρι Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι, η μητέρα συνεχώς με απειλούσε πως θα μου βάλει πιπέρι στο στόμα αν δεν «έκοβα μαχαίρι» τις βρισιές. Άφριζε και ξάφριζε απ’ την αγανάκτησή…
Κάθε πρωτομηνιά γύρω στις έξι το απόγευμα, η γηραιά κυρία ερχόταν με την ποδιά της, τσόχινες παντόφλες, μαντίλα και ζακέτα, μέσα στην παμπ, στεκόταν στο μπαρ, ρωτώντας με αν είχα…
Συμφιλίωση αριθμός 17.856 Υπάρχουν νεκροί πιο ζωντανοί απ’ τους ζωντανούς Και ζωντανοί πιο νεκροί και από νεκρούς Ποιος αμφιβάλλει; Αλλά δεν είμαι Θεός Ένας ιεροκήρυκας μόνο φτωχός Πώς να ρωτήσω…
Α ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΑΤΡΩΤΗ Ζήτησε από τον Ήφαιστο πανοπλία άτρωτη, αδιαπέραστη, μαγική. Ήθελε φορώντας την να ταξιδεύει στις φλόγες να αιωρείται στα κύματα να κοιμάται στους πάγους να χαϊδεύει τα σύννεφα.…
Κρεμάμε το εγώ στον καλόγερο Λίγο πριν βγούμε από το σπίτι Προκειμένου να μην συγκρουστούμε Με των άλλων τα εγώ. Αλλιώς πώς θα επιστρέψουμε Στην Εστία μονιασμένοι «ίνα εν ομονοία…
Δριμύ το Θέρος Κι ενώ την Άνοιξη ακόμ’ αποζητούμε Εραστές του μελιχρού ονείρου Δριμύ το θέρος θα ενσκήψει Και θα θερίσει πάλι στο σκοτάδι Άγουρα στάχυα ο κεραυνός…
[...] Γιατὶ ἀκόμη κι αὐτὰ τὰ ἱερὰ ἀρχαῖα θέατρα σιωποῦν; (Φρήντριχτ Χαίλντερλιν, Ἄρτος καὶ οἶνος) Η κάθε πέτρα μια γωνιά, το κάθε βότσαλο και στοιχειωμένο δάκρυ. Το κάθε μάρμαρο…
Μια φορά και κάποτε στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν ένα αγόρι ο Νικολάκης. Με φαντασία απαράμιλλη και παράλληλη απειθαρχία για κάθε τι μπανάλ κάθε καλοκαίρι στο νησί μαζί με…
Μνήμη π. Κωνσταντίνου Καλλιανού «Βαθιά στο χώμα και βαθιά στο σώμα μου θα πάω να βρω ποιος είμαι» Οδυσσέας Ελύτης, Ο μικρός ναυτίλος, Είσοδος Μουσική…
Είσαι θύελλα κι αστραπή, η άνοιξη στο μάτι του σκότους, το ξύλο που θέλει να γίνει καράβι, ο βράχος που μαθαίνει να τραγουδά, λουλούδι που τρυπά το τσιμέντο, ένας σκύλος…
Τα πάντα μετρούν οι ποιητές –τα αποτσίγαρα, τις συλλαβές, τα χρήματα. Όμως, κάτι γλιστράει από τα δάχτυλα, όπως ο χρόνος στην κλεψύδρα. Το αφήνουν φιλοδώρημα, πάνω στον λογαριασμό, στην άκρη…
