Η αφιέρωση Βιβλίο χαρισμένο (με ποιήματα). Είκοσι πέντε χρόνια πριν. Στην πρώτη του σελίδα η αφιέρωση: «Φίλε, με προβλημάτισες… Πώς γίνεται από τη στέγη της να πέσεις, όταν βρίσκεσαι…
ΛΙΩΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Προσωπική άποψη: το παγωτό χωνάκι λιώνει πιο γρήγορα από πέρυσι. Ένας καύσωνας μετατοπισμένος σε καλοκαίρια της μη επιστροφής. Τρως μα δε θυμάσαι. Πασαλείβεσαι αλλά δεν το καταλαβαίνεις.…
Τι είναι στις μέρες μας το πνεύμα, ποιητή; Πώς θ’ απαντούσες στο ερώτημα Σάττι ή Σατί; Ειρήνη Πυλαρινού Αυτό δεν είναι ένα ποίημα Ο ήλιος λαμπυρίζει πίσω…
Πάλι μ’ έπιασε επ’ αυτοφώρω η βροχή ενώ μετακόμιζα στην άλλη δεκαετία. Και κάθε φορά που άλλαζε η εποχή τρόμαζαν οι σκιές και μια ραφή ξηλωνόταν απ’ το μουσκεμένο παρελθόν.…
«Τα φαινόμενα [ΔΕΝ] απατούν». Αυτό το «δεν» διαφοροποιεί τα πάντα. Όπως και το ανατολίτικο «ζεν». Όχι τα φαινόμενα δεν μπορούν να μάς εξαπατήσουν. Δεν είναι τόσο έξυπνα όσο εμείς (νομίζουμε!!!).…
Χιλιόμετρα γυμνά δέντρα γυμνά σαν την ψυχή μου. Δε βρέχει όμως το τοπίο είναι μουσκεμένο ήλιος λάμπει σήμερα όμως όλα φαντάζουν σκοτεινά. Στο κασετόφωνο η μουσική που ακούγαμε μαζί και…
Φως δωρικό Ψάχνεις στις οδούς ονείρων βρίσκεις φως δωρικό· ερμηνεύει έννοιες μεγάλης απουσίας στη συνάθροισή μας. Εισχωρείς στις κρύπτες της ύλης βρίσκεις σπάθη δαμόκλειο· βαριά πέφτει στις αυθαίρετες…
POINTES EN SATIN Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε το μπαλέτο. Απλά δεν μπορώ να θυμηθώ για ποιο λόγο το σταμάτησα. Κάποτε η μαμά είπε τους είχα πρήξει πως…
Ο εραστής θάνατος Ή Το ονικό πουκάμισο* Είπα θα πιάσω εραστή τον θάνατο και στην κορύφωση του έρωτα θα του ζητώ χάρες κι ευεργετήματα ώστε να μείνω πάντα θαλερή…
Το φοβερό το τρίστρατο Τη μοιραία εκείνη στιγμή Που ο Οιδίπους συναντά Τον Λάιο Και τον σκοτώνει Για μια απλή τροχαία παράβαση Χωρίς να ξέρει Δίχως να προλάβει να…
Κόκκινη σκόνη Πολλή κόκκινη σκόνη φέτος - τη φέρνουν, λέει, οι νοτιάδες από την Αφρική, λασποβροχές που βάφουν τις βεράντες, τις αυλές, τα αυτοκίνητά μας. Αλλά εγώ, τώρα…
Φέτος δε χρειάζεται να σταυρωθείς πάλι Εσύ Χριστέ μου. Άλλοι πολλοί σταυρώνονται πιο αθώοι κι από Σένα. Μικρά παιδιά από σφαίρα από πείνα κι από δίψα ο πόλεμος μ’ ανθρώπου…
