Βάλτερ Πούχνερ: ΑΣΜΑ

Το τραγούδι είναι μέσα μας, μα τίποτα δεν ακούγεται,  παρά η σιγή - το τραγούδι είναι μέσα στα πράγματα, τα ζώα, τα φυτά  η κτίση αναπέμπει ύμνους σιωπηλούς αποκρυπτογραφούνται από…

0 Comments

Γιάννης Δάλλας: Ένα ποίημα

Οι δυο γέφυρες Από τα ουράνια  τόξα  κάτω  ώς τις αερογέφυρες είδα  τους φίλους μου  έναν-έναν  να  εκτοξεύονται προς τις πλωτές  ή κρεμαστές  του διαστήματος Εγώ   κρατώ  τις δυο σημαίνουσες…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Ελένη Αντωνιάδου, Κείμενα για τον ΤΙΤΟ ΠΑΤΡΙΚΙΟ – Ως πού μπορεί να φτάσει ένας «χωματόδρομος» Εκδ. Βακχικόν, 2019  

Ο παρατηρητικός αναγνώστης εντοπίζει στα στοιχεία ταυτότητας του βιβλίου δύο ονόματα «τρανά», όπως θα έλεγε και ο Σικελιανός, τα οποία  διεκδικούν το μεγάλο ενδιαφέρον και την προσοχή μας. Αρχίζω από…

0 Comments

Κική Δημουλά: Ένα ποίημα

ΠΕΡΑΣΑ Περπατῶ καὶ νυχτώνει. Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει. Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη. Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή. Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα. Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οἱ…

2 Comments

Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ: Ένα ποίημα

Υπαρξιακές ερωταποκρίσεις Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας! Πολιορκούσε χωρίς ενοχές πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες. Λιοπύρι τα μεσάνυχτα καλοκαιριά στον πάγο έρωτας, το αντίθετο του αληθινού έδινε στο πραγματικό…

3 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Αντώνης Φωστιέρης – Γιάννης Ψυχοπαίδης, Ζωγραφική Συνομιλία με την Ποίηση, Εκδ. Καστανιώτη, 2019  

 Έγραφε ο Τέλλος Άγρας για το περιοδικό  «Παναθήναια»: «Τα ‘‘Παναθήναια’’, τα μεγαλόσχημα και πάντα κομψά, τ’ αριστοκρατικά, τα νεωτεριστικά, τα πατριωτικά και προ παντός τα ωραία» ( Κριτικά, τόμ. 2ος…

0 Comments

Χρήστος Αντωνίου: πέντε τρίστιχα ποιήματα  

ΛΥΚΟΣ Ουρλιάζω τις λέξεις μου στο φεγγάρι στο χαρτί το μελάνι μόνο, φυλακισμένο.   ΠΟΙΗΣΗ Μια πράξη διαρκής μονότονη χωρίς σημασία μπροστά σ’ ένα καθρέφτη μια παντομίμα ξεψυχά.   ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ…

0 Comments

Χρυσάνθη Ιακώβου: “Η σκόνη που βαραίνει τα ράφια μας”, της Ελένης Σαμπάνη (Εκδόσεις Κέδρος, 2018)

Η ποίηση της Ελένης Σαμπάνη έχει το εξής ενδιαφέρον: ενώ διαθέτει μια γλώσσα λιτή, απέριττη, καθαρή, απόλυτα ρεαλιστική, καταφέρνει εντούτοις να κρύψει πάρα πολλά νοήματα μέσα σε μια φαινομενικά απλή…

0 Comments

Κώστας Μπαλάσκας: Τασούλα Καραγεωργίου, Η  ΠΗΛΙΝΗ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2019)  

   Όταν μου έστειλε η Τασούλα Καραγεωργίου τη νέα της ποιητική συλλογή, αφού διάβασα και ξαναδιάβασα τα ποιήματα, τα οποία μου άρεσαν βέβαια, ετοιμαζόμουν να της στείλω ένα σημείωμα στο…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη, “Ξαναδιαβάζοντας αλλιώς…Παυλίνα Παμπούδη: Σχεδόν χωρίς προοπτική δυστυχήματος, Ίκαρος, 1971”

Όταν ήταν μικρή διαβάζει τον «Αλαφροΐσκιωτο» του “πνευματικού παππού” της Άγγελου Σικελιανού, νονού της μητέρας της, και δηλώνει: “εγώ θα γράψω σαν αυτόν, αλλά καλύτερα”. Το 1971 κάνει επισήμως την…

0 Comments