Χάρης Βλαβιανός: BLACK JACK  

Είχαμε δώσει ραντεβού έξω από το Α’ Νεκροταφείο. Έφτασε, όπως πάντα, στην ώρα του. Φορούσε λευκό, λινό κουστούμι και στο χέρι κρατούσε ένα ψάθινο καπέλο. «Ωραία μέρα να πας διακοπές»,…

0 Comments

ΧΡ.Δ.ΑΝΤΩΝΙΟΥ:  ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ, Η ΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ (Για το αδιέξοδο της ποίησης του καιρού μας), Εκδ. Μικρή Άρκτος.

Ποίηση: Μπροστά σ’ ένα καθρέφτη μια παντομίμα ξεψυχά! (Χρ.  Αντωνίου: Σύρματα και Τροχαλίες, Μικρά Όστρακα, 1986)                               …

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Μίκης Θεοδωράκης, Να μαγευτώ και να μεθύσω.  Εισαγωγή – ανθολόγηση, Ιουλίτα Ηλιοπούλου, εκδόσεις Ιανός, 2019  

Το να διαβάζει κανείς τα βιβλία του  Μίκη Θεοδωράκη είναι σαν να ανοίγει διάλογο με την Ιστορία. Το να ακούει τα τραγούδια του είναι σαν να ακούει τους ήχους της…

0 Comments

Κούλα Αδαλόγλου Μια εσωτερική καθημερινότητα, εκτάκτου ανάγκης:   Βαγγέλης Αλεξόπουλος, Σκηνές καθημερινότητας του κόμη Αλέξιου Ντε Λα Βέγα, εκδ. Οδός Πανός, 2019 επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου σχεδιασμός εξωφύλλου: Στράτος Φουντούλης  

 Θεωρώ πως με τις λέξεις παίζεται όλο το παιχνίδι στην ποίησή του Βαγγέλη Αλεξόπουλου. Θα μου πείτε, έτσι συμβαίνει στα ποιήματα, πάντα. Εννοώ πως αυτές σηκώνουν το βάρος για τις…

0 Comments

Η Ποίηση στις πολιτικές ομιλίες

Όταν ένας πολιτικός αρχηγός, πχ, (ή γενικά κάποιος που επιθυμεί σφόδρα να δείξει πως διαθέτει ανώτερο επίπεδο) κάνει βαρυσήμαντη ομιλία, ένας ποιητής λυπάται που δεν μπορεί να αυτοκτονήσει -όχι τίποτ’…

1 Comment

Θανάσης Τριανταφύλλου: Ατελέσφορος ρεμβασμός

Μαζεύτηκαν στην αποβάθρα Σούρουπο κι η θάλασσα μουντή Γλάροι πεινασμένοι φτερουγίζουν Κρώζουν μονότονα Ανήσυχοι  Μια ξεχασμένη γυναίκα ανέβηκε στο ξύλινο παγκάκι Μόνη στο σύθαμπο Τα χέρια σφιχτά μπροστά της Ψύχρα…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ  

Το παιδί αρχίζει να γράφει ζωγραφίζοντας τα σύμβολα, και να ζωγραφίζει γράφοντας τις μικρές του ιστορίες. Σ’ αυτή την πρωτογενή εκδήλωση, το βασικό ένστικτο προς έκφραση και δημιουργία είναι  αδιαφοροποίητο,…

2 Comments

Κωστής Καπελώνης: Τρεις ποιητές σε μια σελίδα

1. Τα ’βαλε κάποιος όλα σ’ ένα ποίημα κι έμεινε ο κόσμος άδειος να χάσκει να τον καταπιεί Μετά άδειασε το ποίημα αλλά είχε καταστρέψει τον κόσμο. Και μετά Πέθανε…

0 Comments