Γεωργία Παπαδάκη: Η ποίηση
Εγώ, που από ανεπίγνωστη πίνω πηγή Εγώ, που κυνηγώ το άγνωστο πραγματικό Εγώ, που με το μέλος και τη σάρκα την παλλόμενη των λέξεων υπάρχω…
Εγώ, που από ανεπίγνωστη πίνω πηγή Εγώ, που κυνηγώ το άγνωστο πραγματικό Εγώ, που με το μέλος και τη σάρκα την παλλόμενη των λέξεων υπάρχω…
Να τρυπάς με μια καρφίτσα τις λέξεις στην καρδιά τους, ύστερα να τις λες μία-μία αργά-αργά μέχρι να ματώνουν τα χείλη σου απ’ το φυλακισμένο αίμα. Δεν έχεις άλλη επιλογή.
Αγαπημένες μου, Μαντάμ Σιλένα και Κυρία Φώφη, Είδα την κουβέντα σας και μπήκα. Πράγματι 21 του Μάρτη έχουμε ένα κάρο γιορτές, εγώ όμως μόνο την ημέρα της Ποίησης και…
Ποίηση Ποίηση είναι Τα όνειρα που έρχονται Ενώ δεν είσαι κοιμισμένος. Είναι η βροχή Που πέφτει στα φύλλα Ενός δέντρου που δεν υπάρχει. Να αυτοπυροβολείσαι Με ένα άσφαιρο όπλο Και…
Ο μονόλογος της ερχομένης Ανήκω στα φυτά της οικογένειας των εβενοειδών... Ουδέποτε εξαγνίζομαι μονάχα αποξεχνιέμαι σκοντάφτω πριν φανερωθώ και στη σκηνή διά θαλάσσης ανεβαίνω. Ανέγγιχτη και τρυφερή ανεξιλέωτη και παγωμένη…
Τροπική βροχή Είναι πολλή δεν την κρατούν οι μαστοί τ’ ουρανού στάζουν ευχέρεια, στάζουν ευδαιμονία παντού, από παντού χορτασμένη δεν μιλάει για πληθώρα ή στέρηση για ουρανούς που δεν…
Ναυσικά (Οδύσσειας ν 197-187) Μικρόψυχοι, μικρόμυαλοι θεοί! Αυτός της θάλασσας, αν και προστάτης μας, μια μέρα θα μας τιμωρούσε, σύμφωνα με τον μυστικό χρησμό. Κι αυτό, μονάχα γιατί εμείς, θεοσεβείς,…
Η θλίψη σου (και η πρόοδός της) Πρώτα σε σκουντάει απαλά στον ώμο Κάποιος κοιμάται στα χαρτόκουτα Ένα γατάκι, τυφλό, παρατημένο στο διάζωμα ενός γρήγορου αυτοκινητόδρομου Η θλίψη σού δίνει…
Μητέρα Τερέζα Ὤ, ὤ, Τερέζες, φώναξε ὁ ἐκταφέας τινάζοντας μὲ σιχασιὰ τὰ παντελόνια του, καθὼς ἕνα μιλιούνι κατσαρίδες χύθηκαν χαρχαλεύοντας μέσ᾿ ἀπ᾿ τὰ χώματα τοῦ τάφου. Παρακολούθησα μιὰν ἀπ᾿…
Φιλί πληγή Η πληγή απ’ το φιλί θεραπεύεται αλλά δεν ιάται παρά μόνο με φιλί. Ερωτικό Ολόγιομο το φεγγάρι ασήμωνε την άργιλο που σπαρταρούσε στις παλάμες μου με μικρές φωνές…
ΠΡΟΦΙΛ Αναμφίβολα η Ιουλίτα Ηλιοπούλου ανήκει στις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης ελληνικής Ποίησης. Στέκεται με σεβασμό απέναντι στις λέξεις χρησιμοποιώντας τες ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων, ιδεών αλλά και βαθύτερων νοημάτων…