Το Λίγο του κόσμου, το πρώτο της βιβλίο που διάβασα, ξεγελούσε: Η ποιήτρια δεν έδειχνε ακόμα τόσο ανησυχητικά ανόμοια προς οτιδήποτε, ούτε καν προς τον εαυτό της – δεν προκαλούσε…
Είδα την ομορφιά που άνθισε/ οσμίστηκα την ευωδιά που χύθηκε/ και είπα: η στιγμή μεταλαμβάνει αθανασία Ακριβώς έτσι. Ο αναγνώστης μεταλαμβάνει την ουσία του κόσμου που ζει μέσα σε…
Κουζίνα Εκεί μαγειρεύονται όλα, μικροί γαστριμαργικοί παράδεισοι, μέχρι ποιήματα.Εκεί πιάνονται στα πράσα οι ζύμες, ινδιάνοι σημαδεύουν στην καρδιά ατμικούς ανέμους. επάνω σε βουνά από ρύζι βρέχει αλάτι Ιμαλαϊων και αστεροειδείς…
Ένα τερατώδες αλλά υγρό λουλούδι μπλέκεται στα πνευμόνια μου, πλέκεται στην καρδιά μου έρπει ως το λαιμό μου και σαν χταπόδι βυζαίνει τη γλώσσα μου. Το φύτεψες χαρούμενα πέρσι το…
1. Έκλεψα έναν άντρα αλλά ποτέ μου κάτι αξίας Σηκώνω το ρολό από μπαμπού 2. Θέλοντας να ερωτευτώ πετάω μια φραουλίτσα μες το στόμα μου 3. Φως πυγολαμπίδας: Λοξοδρομώ από…
ΧΑΡΤΦΟΡΝΤ, ΚΟΝΕΤΙΚΑΤ Το προχωρημένο φθινόπωρο η γαλάζια πικέα βλέπει πάλι το ίδιο όνειρο και δεν ξαφνιάζεται οι φωνές των παιδιών καθώς μπαίνουν επιτέλους στο σπίτι οι κρανιές, τα…
«Ω! Η αγάπη! Η αγάπη κάνει τον κόσμο να γυρνάει» είπε η θηριώδης Δούκισσα στην μικρή Αλίκη, στο βιβλίο του Λ. Κάρολ. Αρνείσαι την ουδετερότητα, Προβάλλεις έμφυλη ταυτότητα με…
Κοιτούσαν αγκαλιά κι οι δυο από ψηλό μπαλκόνι την Αίγυπτο κοιμώμενη σε πνιγηρό ουρανό το μαύρο Δέλτα να διαιρεί τον μέγα ποταμό που λιγδερό το κύμα του στις πόλεις γύρω…
Η Ελένη Βακαλό είχε εμφανιστεί σε εποχή αχάριστη και για ποιητές και για γυναίκες, και πολύ περισσότερο για ποιητές-γυναίκες. Η θηλυκότητα δεν «πουλούσε» καθόλου, κι όμως εκείνη τολμούσε να είναι…
ΙΙ ΤΟ ΧΥΜΕΝΟ ΑΙΜΑ (απόσπασμα) Ανεβαίνει ο Ιγνάτιο Με το θάνατο στους ώμους Το ξημέρωμα ζητάει Και ξημέρωμα δεν έχει Τη μορφή του αποζητάει Και στο όνειρο θολώνει Το κορμί…
Υπάρχει μία λευκή κυρία, μία εξαιρετική ποιήτρια στην σύγχρονη λογοτεχνική βουλγαρική σκηνή. Ονομάζεται Έλκα Νιαγκόλοβα. Χαρακτηριστικά της ποίησής της έντονες και γλαφυρές εικόνες, ποιήματα μπαλάντες, που κάθε ένα αφηγείται μία…
ενδοσκόπηση η βεβαιότητά μου αγνοεί ότι στερεί και στερείται — άσφαλτος νοτισμένη, την περπατώ και ολισθαίνω στην ευδαιμονία. η άγνοιά μου σφαίρα περιστρεφόμενη στον άμβωνά της σκοτώνει ό,τι ολισθαίνει…
