Καίτη Παυλή: ένα ποίημα
Τέλος Αθόρυβα το τέλος γράφεται Άνω τελεία στην αρχή Κι ακριβοθώρητη η επανάληψη. Αύριο λες, αύριο πάλι Και κατακόκκινο το αύριο ζεσταίνεται με λόγια Φουσκώνει μεγαλώνει στο…
Τέλος Αθόρυβα το τέλος γράφεται Άνω τελεία στην αρχή Κι ακριβοθώρητη η επανάληψη. Αύριο λες, αύριο πάλι Και κατακόκκινο το αύριο ζεσταίνεται με λόγια Φουσκώνει μεγαλώνει στο…
Πρώτα πρώτα να ζωγραφίσεις ένα κλουβί με μια πόρτα ανοιχτή, ύστερα ζωγράφισε κάτι κομψό, κάτι απλό, κάτι όμορφο, κάτι χρήσιμο για το πουλί, ύστερα βάλε το μουσαμά δίπλα σ' ένα…
Ποίηση Το λευκό χαρτί Γέμισε με χρώματα Και μ’ ένα πουλί Ουκρανία Αυτή η χώρα Δεν κοιμάται τις νύχτες Έχει πόλεμο Άγγελος Άγγελος…
Η ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Τρίπολη. Κάποιο καλοκαίρι κάποτε. Η κάψα του μεσημεριού πυρώνει την άσφαλτο, ανελέητος ο ήλιος τρυπώνει παντού, πόσο αλαζόνας!!! Ένα μικρό κορίτσι περιφέρεται μόνο του, ξυπόλητο,…
Το πουλί που απότομα χτυπιέται Το πουλί που θα ʼθελε να δραπετεύσει Το πουλί μοναχό και τρελαμένο Το πουλί που θα ʼθελε να ζήσει Το πουλί που…
Ο Αρτώ [1896-1948] προσπαθεί να ξεκλειδώσει το πνεύμα που βρέθηκε βαλσαμωμένο, επιχειρεί να κάνει τη ζωή να σηκώσει κεφάλι, να τανυστεί σαν τόξο και να στοχεύσει ό,τι κι όποιον απειλεί…
(Χάνοντας) στο ίδιο στημένο παιχνίδι Δε θα φοβάται πια Μήπως και τον σκοτώσουν Το ποτό και το τσιγάρο Και τ' αχάριστα πλήθη των ανθρώπων…
Για να σκοτώσεις ένα πουλί δεν θες πολλά Αρκεί μια πέτρα, μία ξέστοχη ματιά Αρκεί να μην σ’ αρέσουν τα φτερά Να μην αφήνεις το παιδί σου να πετά …
Τάξη Να ζεις τη ζωή σου με τάξη. Πόση δυστυχία κρύβει αυτή η επιταγή. Τι βίαιο τράνταγμα του νου αυτή η ευθεία. Να ουρανοδρομείς, καλέ μου. Μάθε το πια πως…
15.30 μ.μ Αυτή η Σκιά πάνω από την Κλίνη δεν είναι παρά του Ακάλεστου ανάποδη κρέμεται Νυχτερίδα και προσβλέπει σε Κατάληψη Ψυχής δεινό Οπωροφάγο Σαν Νυχτοπούλι κοιμάται στο γείσο του…
Κάποτε ήταν δυο πουλιά, ένα πρωινό, κι ένα έξυπνο, που ξυπνούσε μεσημέρι. Το πρωινό, αναγκαζόταν να πιάνει κάθε μέρα ένα σκουλήκι και να το φέρνει στο έξυπνο, που ισχυριζόταν πάντα…