Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τσβετάγιεβα – Πάστερνακ δύο «μηχανικοί των ανθρώπινων ψυχών»* αλληλογραφούν
Επιταγές και δέματα τα κανονίζεις όπως-όπως. Τριάντα τα εκατό πενήντα τα εκατό μα ποιος θα πάρει τη μισή μου ξενητειά Άρης Αλεξάνδρου …
Επιταγές και δέματα τα κανονίζεις όπως-όπως. Τριάντα τα εκατό πενήντα τα εκατό μα ποιος θα πάρει τη μισή μου ξενητειά Άρης Αλεξάνδρου …
ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Δεν τού 'μαθαν να κλαίει από χαρά ή από λύπη. Στη χαρά ή στη λύπη έτρεχε παίζοντας, έτρεχε πολεμώντας, έτρεχε δουλεύοντας. Όταν ξαφνικά σαν πέρασαν τα…
Τα πιο όμορφα μάτια τα είχε η γιαγιά μας. Μεγάλα μαύρα μάτια, ολοστρόγγυλα, σοφά μάτια, πίσω από τα γυαλιά, όταν έπλεκε τις κάλτσες μας με τέσσερις(!) βελόνες και όταν διάβαζε.…
Κάτω απ΄τη θόλο των πλατάνων εξαίσια μουσική θεία ηπειρώτικη. Και τ’ άλογα πιο πέρα χλιμιντρίζουν Κορύβαντες κατεβαίνουν κι ορχούνται Μολοσσοί. Έμπα στο χορό κι εσύ και τραγούδα μας γλυκά…
Παννυχίδα Έβρεχε όλη νύχτα τόσο που ο δρυμός μέθυσε και άλλαξε θέση οι ρίζες έπιναν νερό χωρίς χώμα διάβαζαν έκπληκτες τους αστερισμούς και γύριζαν στη νέα πατρίδα. Μετά την…
Το σπίτι σιωπηλό διαπλέει τη νύχτα. Κυλάει στα νερά της μνήμης σπρωγμένο από τη βαθιά βουή των δέντρων. Κορμοί, κλαδιά κι ένας ψίθυρος μες στα βογγητά τους. Ακούς; σου λέει.…