Νόνη Σταματέλου: τρία ποιήματα
Φυγή Αρκεί να 'ναι η στεριά μακριά και να περνάς τα βράδια φάρος που αναβοσβήνει κι όταν ξανοίγομαι βαθιά να μη μ' αφήνεις να χαθώ στα σκοτεινά περάσματα Αρκεί…
Φυγή Αρκεί να 'ναι η στεριά μακριά και να περνάς τα βράδια φάρος που αναβοσβήνει κι όταν ξανοίγομαι βαθιά να μη μ' αφήνεις να χαθώ στα σκοτεινά περάσματα Αρκεί…
…………………………………………………………………………………………….. Παραμέρισε και άφησε τον Ντάρρεν να πάει πρώτος στην κουζίνα. Μετά, ξεκλείδωσε την πίσω πόρτα για να μπει ο Λάρριγκόγκαν. Το μαλακισμένο το σκυλί είχε σχεδόν σκάψει τρύπα στην…
το πάτησε ένα βαν το βρήκες στην άκρη του δρόμου και το ' θαψες. ένιωσες άσχημα γι’ αυτό. ένιωσες άσχημα το πήρες προσωπικά αυτό αλλά ένιωσες άσχημα για την κόρη…
Τα ελαττώματά μας, μας κάνουν γελοίους και δυστυχείς Ο Μενάλκας1 κατεβαίνει τη σκάλα του σπιτιού του, ανοίγει την πόρτα του για να βγει και την ξανακλείνει. Συνειδητοποιεί ότι φοράει…