Σοφία Ελευθερίου: ένα αφήγημα
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΛΟΛΑ "Λόλα, να ένα μήλο. Να το γράψετε στο σπίτι τέσσερις φορές." Σηκώνει με δισταγμό το χέρι. "Κυρία, δεν το κατάλαβα." Αισθάνεται το σούρσιμο απ' τα γέλια. Μετά, η…
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΛΟΛΑ "Λόλα, να ένα μήλο. Να το γράψετε στο σπίτι τέσσερις φορές." Σηκώνει με δισταγμό το χέρι. "Κυρία, δεν το κατάλαβα." Αισθάνεται το σούρσιμο απ' τα γέλια. Μετά, η…
-Ωραία ιστορία, κυρία. Μου άρεσε πολύ η ιστορία για τον Άλμπορ. Μου θύμισε πολλά. Τα μεγάλα μαύρα μάτια της Σενέζ λάμπουν. Το βλέμμα της ταξιδεύει σαν να ψάχνει να βρει…
Μιλώντας με τα δέντρα Όσο θυμάται τον εαυτό της η Ρηνιώ, κάθε φορά που έπρεπε να πάρει μια απόφαση, συμβουλευόταν τα δέντρα. Της άρεσε ν’ ακούει προσεχτικά όσα της έλεγε…
Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά ποτέ δε βάλαν έγνοια στην καρδιά δεν είδανε πολέμους και θανάτους και πάνω απ’ τη γαλάζια τους ποδιά φοράν τις Κυριακές τα γιορτινά τους Τις νύχτες…
Το σπίτι που μένουμε εδώ και πολλά χρόνια απέχει περίπου δώδεκα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, όπου ήταν το γραφείο που δούλευα. Κάθε πρωί, εκτός από τα σαββατοκύριακα, το…
Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο»…
Η φίλη μου η Θεανώ, «μαζί γεννηθήκαμε», έλεγε και μ’ αγκάλιαζε, « μαζί θα πεθάνουμε», με αποτέλειωνε ξεκαρδισμένη στα γέλια. Ήταν τότε ο θάνατος ακριβώς ένα ανέκδοτο, να γελάσουμε με…
Συχνά, όταν αναφέρομαι στις σχολικές μου ‘’ανδραγαθίες’’, παραδέχομαι, με σατανική απάθεια θα έλεγα, ότι ήμουν ολέθριος για το σχολείο. Και πράγματι ήμουν, γιατί σχεδόν πάντα οι ταραξίες μαθητές δεν έχουν…