Μάρθα Ζιώγα: ένα ποίημα

Η  ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ   Όταν το γκρίζο αγκαλιάσει το στερέωμα και η βροχή νοτίσει το χορτάρι οι άνθρωποι χαίρονται κρυφά.   Μέσα στην ησυχία και την γλυκειά προσμονή…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Εκείνο το παράξενο καλοκαίρι

Σε αντιδιαστολή με την Αθήνα, όπου ο ήλιος ανατέλλει στον Τρελό και δύει στο Δαφνί, (μια ρήση που πάντα θυμόμουν), στην  Αίγινα, ο ήλιος ανατέλλει στο Ελλάνιο  Όρος και δύει…

2 Comments

Λουδοβίκος των Ανωγείων: Μ’ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ

ΙΟΥΛΙΟΣ Περίμενα την πανσέληνο να ακυρώσει τη νύχτα Ήθελα να σε δω στο φως της σαν ξωτικό να έρχεσαι με το πανάλαφρο φόρεμα που σε γνώρισα Εκείνο το βράδυ είχα ξαπλώσει στα ξερά χόρτα και σ' ονειρευόμουν Ήρθες Με το δροσερό αεράκι πάνω στα χυμένα μαλλιά! Πού είναι οι…

0 Comments