Ανακρέων: Τζίτζικας, ο γλυκός προφήτης του θέρους. (Ανακρεόντεια, απόσπ. 34). Μετάφραση: Τασούλα Καραγεωργίου

 Μακαρίζω την τύχη σου, τζίτζικα, που δροσιά λιγοστή μόλις πίνεις απ’  των δένδρων τα φύλλα, τραγουδάς  βασιλιάς σαν να  ήσουν. Και είν’ όλα εκείνα δικά σου όσα βλέπεις σε αγρούς…

0 Comments

Γιώργος Ρούσκας: αφουγκραζόμενος «τα Παραμιλητά του Τιθωνού», του Δ. Π. Παπαδίτσα

τα γηρατειά αντιμάχονται τις στάχτες και το χώμα1 (Δ. Π. Παπαδίτσας)   Αν οι στάχτες είναι η φθορά, αν το χώμα είναι ο θάνατος, πώς μπορεί να τα αντιμάχονται τα…

0 Comments

Βάσω Καρακώστα : ένα ποίημα

ΙΟΥΛΙΟΣ   Συνώνυμοι; Αντώνυμοι; Ποιος δίνει ετούτο το ρυθμό στων χαρακτηρισμών τις σωμασκίες; Το χωραφάκι αυτό απέναντι απ' το παράθυρό μου σφίγγει τα δεμάτια του μες στη χρυσή αγκαλιά του.…

0 Comments