Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μιχαήλ Μητσάκης. Απόπειρα βιογραφίας ενός λησμονημένου

Για τον Μιχαήλ Μητσάκη δεν έχουν γραφτεί πολλά πράγματα επαινετικά ή μη. Εννοούσε όσο ζούσε και δημιουργούσε να ζει και να γράφει όπως αυτός ήθελε. Πώς αλλιώς; Μήπως θα έπρεπε…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Ο Αίας του Σοφοκλή στην Επίδαυρο 29 και 30  Ιουλίου 2022, σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη.

Ο Αίας είναι το αρχαιότερο έργο του Σοφοκλή, γράφτηκε το 450 π.Χ. όταν είχε ήδη περισσότερα από είκοσι χρόνια θητείας στη συγγραφή τραγωδίας. Το έργο έχει δύο διακριτά μέρη. Το…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζεράρ ντε Νερβάλ – Άλφρεντ Κούμπιν, Επισκέπτες του ονείρου

Ο Γάλλος Ζεράρ ντε Νερβάλ [1808 – 1855] δημιούργησε όλο το σημαντικό έργο του (ποιητικό και πεζογραφικό) τα τελευταία χρόνια της ολιγόχρονης ζωής του σημαδεμένης από την τρέλα που τον…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα

Η ΤΡΕΛΑ   Φυλακισμένος στην έρημη χώρα πολιτείας ανύπαρκτης φυλακισμένος στην Έρημη Χώρα φυλακισμένος.   ‘Μην το φυλακίζεις’ φωνάζει ο γερο-σοφός ‘άστο να φύγει’ επιμένει χρόνια πίσω ‘μη φυλακίζεις αυτό…

0 Comments

Έφη Φρυδά. The Shining, Στάνλεϋ Κιούμπρικ. Μια προσεκτική ματιά μετά από 40 χρόνια…

Παράξενα δουλεύει το μυαλό του ανθρώπου. Αυτή την εποχή των εγκλεισμών, των απομονωτισμών και των αναπόφευκτων απολογισμών είπα να δω για πολλοστή φορά, αλλά απρόσκοπτα τώρα, χωρίς διακοπές και περισπασμούς,…

0 Comments

Τσαρλς Γιομπλόνσκι, κατά κόσμον Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ο Βαν Γκογκ, Οι 2 καρέκλες, ο Αρτώ και ο αυτόχειρας της κοινωνίας

 Ας υποθέσουμε πως ο Αρτώ απέσπασε την λογοτεχνία από την Αστυνομία, το θέατρο από την Ιατρική, όπως διατείνεται ο Heiner Mueller, και την ζωγραφική από την Ψυχιατρική. Ας υποθέσουμε πως…

1 Comment

Κώστας Γιαννόπουλος: Ο Αρτώ και οι άλλοι

Να εξηγηθώ. Δεν σκοπεύω να εξηγήσω μια προσωπικότητα, ένα πάθος και ένα έργο σαν αυτό του Αντονέν Αρτώ. Δεν σκοπεύω να κλείσω μέσα σε όρια μια απολύτως παραληρηματική προσωπικότητα που,…

0 Comments