Γεωργία Πολυκανδριώτη: δυο ποιήματα
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Απόψε θα γεννήσω. Σε νιώθω μέσα μου να κινείσαι, σου λέω γλυκόλογα, σε αγγίζω απαλά. Οι γιατροί μου έδωσαν πέντε χρόνια ζωής. Από το δωμάτιο του νοσοκομείου…
0 Comments
23 Δεκεμβρίου 2022
ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗ Βιβλιοθήκη Ιστορική Α 8 (Η προϊστορία του ανθρώπινου πολιτισμού) Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη. Σχ.1
[…] 'Οσο για τους πρώτους ανθρώπους που δημιουργήθηκαν, λένε ότι ζούσαν άτακτη ζωή και σαν θηρία, και διασκορπισμένοι έβγαιναν στα βοσκοτόπια και έτρωγαν από τα χόρτα τα πιο τρυφερά και…
9 Ιουλίου 2022
Αθηνά Παπαδάκη: Δυο ποιήματα
ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΟΥ ΣΚΕΥΗ Ό, τι και αν αγγίζω κόβομαι. Όλα απέκτησαν αιχμές. Και με τον άνεμο ματώνω Για ορατές καταστροφές Κι αόρατες οδύνες. Μέσα στην άχνη Και την…
8 Φεβρουαρίου 2020
Παυλίνα Παμπούδη: Μικρό, προσωπικό, συνειρμικό λεξικό: Ρ, Σ, Τ
Ρούχα Κοιτάζω τα ρούχα μου, πλήθος, σε θανάσιμους εναγκαλισμούς πάνω στην κρεμάστρα της κρεβατοκάμαρας. Παλεύουν και σκαρφαλώνουν το ένα πάνω στ’ άλλο, βίαια, πιο βίαια γιατί αυτό γίνεται σε μη-κίνηση.…
7 Φεβρουαρίου 2019
Γιούλη Ζαχαρίου: Είδος υπό εξαφάνιση…. ‘’Περίπτωση Συνείδησης’’ του Βαχίντ Τζαλιλβάντ, Ιράν 2018
Σήμερα μοιάζει αφελές, σχεδόν εκτός τόπου και χρόνου. Σε κάποιο μέλλον όχι και τόσο μακρινό πολύ φοβάμαι ότι θα θεωρείται επικίνδυνο και - γιατί όχι - απαγορευμένο, εκτός νόμου… Αναφέρομαι…
8 Δεκεμβρίου 2018