ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΧΑΪΚΟΥ (1) δεν είναι πουλί ας αφήνει πούπουλα πάνω στο χιόνι φτεροκοπώντας αναγγέλλει τον Χριστό την άγια νύχτα πέφτει ξαφνικά κρύες καρδιές…
Ο Δεκέμβριος Δωδέκατος αδερφός Ορφάνιας χρόνου Κρύο τσουχτερό στις χιονισμένες πόλεις Έρπει ο καιρός Πεσμένα φύλλα Χνάρια από βήματα Μοναχών ζωών Με μια κουβέρτα στο παγωμένο χώμα Κλαίει η νύχτα…
Τρέχει το αίμα Βαθύ κόκκινο ζωής Βομβαρδισμένης Θυσία αμνών στο δείπνο των τραγωδών αρχαίας νομής Ευθείας βολής οι σφαίρες καραδοκούν να βρουν το στόχο Παιδιά με πέτρες…
παιδικοί λυγμοί ηχούν από μακριά εσύ τους ακούς; *** Χειμώνας μόνο όλο τον χρόνο εδώ βόμβες χιονίζει *** χάθηκαν ήδη σαράντα τρεις χιλιάδες για ζωές μιλώ *** σεντόνια λευκά κορμάκια…
Σε προηγούμενο κείμενό μου στο Περί ου (Χάικου ή σύντομες πινελιές με ιαπωνική μελάνη. Συζήτηση με την Τ.Ν., 13 Ιουλίου 2024) είχα εκφράσει τη γνώμη μου για το Χάικου ή…
Ο Walter Puchner γεννήθηκε και σπούδασε στη Βιέννη, αγάπησε όμως τη χώρα μας και έζησε εδώ τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Είναι μία πολυσχιδής προσωπικότητα. Επίτιμος και Ομότιμος Καθηγητής Θεατρολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και…
Για το είδος ποιήματος «χάικου» έχουν μιλήσει πολλοί και διεξοδικά. Πρώτα πρώτα ο αγαπητός μας δάσκαλος Βάλτερ Πούχνερ και πολλοί άλλοι ώστε να περισσεύει ο λόγος ο δικός μου. Είναι…
Ένα ζεστό καλοκαίρι, καλή ώρα, που ποικίλες αντίξοες συνθήκες είχα γευτεί, χαζεύοντας πίνακες του υπέροχου ζωγράφου Παύλου Σάμιου, η ματιά μου σταμάτησε στο μοτίβο του καρπουζιού, αγαπημένο του θέμα. Η ζωγραφία…
«Τούτο το ακαριαίον…» Μάρκος Αυρήλιος Στα τελευταία 100 χρόνια, και ιδίως την τελευταία εικοσιπενταετία, πολλοί Έλληνες ποιητές ασχολήθηκαν με ένα είδος ποιητικής έκφρασης που δημιουργήθηκε στη μακρινή Ιαπωνία, το…
Την αρχή έκανε ο Βασίλης Παπαβασιλείου με το μότο του : Είπε το μήλο: «Μετά γίνομαι δέντρο∙ πρώτα σαπίζω» * Είπε ο Γιώργος Σεφέρης: «Θα γίνει η ανάσταση μιαν…
Χάικου από τη Θεσσαλονίκη Στην ποίηση, ως γνωστόν, δεν αρκούν οι προθέσεις. Όποιες και αν είναι οι προθέσεις, το αποτέλεσμα είναι αυτό που πάντα βαραίνει στην τελική κρίση του…
Πουλάκι ξένο Φώλιασε σ’ άδειο σπίτι, Ιθαγενές πια. * Στο κομποσκοίνι Σαν αποσιωπητικά Οι μαύροι κόμποι. * Μικρός διάφανος Το δίχτυ πώς περνάει Κι είναι άφαντος; * Με πανσέληνο Επιστρέφω…
