Κωστής Καπελώνης: Τέτοιες μέρες… στο χωριό
Ένα κοκκινωπό χάρτινο δεκάρικο Στην Κάτω Ρούγα, μια γαγκελόπορτα καμαρωτή, καμαρωτή. Πίσω της, η στεγασμένη εμπασιά με τα μαυρισμένα μισοδόκια, κάτω από το δώμα με το λεπιδόχωμα. Ένας φεγγίτης…
Ένα κοκκινωπό χάρτινο δεκάρικο Στην Κάτω Ρούγα, μια γαγκελόπορτα καμαρωτή, καμαρωτή. Πίσω της, η στεγασμένη εμπασιά με τα μαυρισμένα μισοδόκια, κάτω από το δώμα με το λεπιδόχωμα. Ένας φεγγίτης…
Στο καφενείο ο παπάς κι ο δάσκαλος έπιναν καφέ σκυφτοί κι αμίλητοι, γεμάτοι θλίψη. Στους δρόμους γκλιγκάνιζαν οι κουδούνες, σφύριζαν οι κουδουναραίοι. Όλη τη μέρα πετάγονταν από γωνίες και τρομοκρατούσαν…
Βρέθηκα σε ένα πολύ μικρό μουσείο, σε ένα νησί των Κυκλάδων. Ένα δωμάτιο όλο κι όλο. Με ένα μεγάλο αριθμό αντικειμένων, στοιβαγμένων σε ξύλινες προθήκες. Τρία ή τέσσερα ράφια στην…
Μια μέρα, πριν μερικά χρόνια, τα παιδιά της γειτονιάς έπαιζαν στον δρόμο -εκείνα νιώθουν το χρυσό φως και τη δύναμη της ζωής. Χαίρονταν στα σοκάκια με τις βοές που έστελναν.…