Τούτες  οι μέρες της προσμονής και της προσδοκίας, μέρες του λογισμού, της αίσθησης και της μαρτυρίας, να μην είναι κοινές, μονόχρωμες και δασκαλεμένες. Ο καθένας με τις ανταύγειες και τις σκιές…