Το τζάμι γυμνό Στο παράθυρο, του ανέμου η οργή απελπισμένη κραυγή, ανήλεη η θυελλώδης βροχή ανάκρουσης φωνή και μία γλυκιάς νοσταλγίας μορφή, ελεύθερη ψυχή, υπέρλαμπρη στην ξαφνική αστραπή, στη λάμψη…