Ποτέ δεν φανταζόμουνα πως θα βλέπαμε όλον τον Πούσκιν σε δύο περίπου ώρες, ατόφιο, εκσυγχρονισμένο, επίκαιρο, αθάνατο, απαράμιλλο, συγκινητικό σε μια «μπρεχτικού τύπου» παράσταση, όπου χωρίς αποστασιοποίηση τονίζεται επαρκώς, επαρκέστατα…